استاد شيخ حسين انصاريان
در قرآن مجيد، پروردگار عزيز عالم اعلام ميفرمايند:
« يريدالله بکماليسر و لايريد بکمالعسر؛ آنچه من در حق شما اراده کردم آساني و سهل بودن زندگي و سلامت و عافيت شماست نه سختي و گرفتار شدن، نه پيچيده شدن برنامهها در حدي که شما استعداد حل آن را نداشته باشيد. اين اراده، شامل حيات انسان است چه در دنيا و چه در آخرت، خدا نميخواهد که مردم در دنيا دچار سختي و مشکلات شوند. علاقه ندارد مردم در حيات اخرويشان گرفتار رنج و مشقت باشند.
صفحات: 1· 2
ياعلي ! كساني كه در آبادي قبور شما تلاش مي كنند و ملتزم به زيارت شما باشند ؛ همانند كساني هستند كه در ساختن بيت المقدس ، مددكار حضرت سليمان بوده اند . آنان كه قبور شما را زيارت مي كنند همانند كساني هستند كه بعد از حج واجب ، هفتاد حج به جا آورده باشند و به هنگام بازگشت از زيارت شما ، همانند روزي كه از مادر متولد شده اند از گناهان پاك مي شوند .
(مرثيه نامه ،مجيد عيوضي، ج14،ص16)
از خدا بترسيد و تسليم ما باشيد و امور خود را به واگذار کنيد چون وظيفه ما است که شما را بينياز و سيراب بنماييم همان طوري که ورود شما به چشمه معرفت به وسيله ما ميباشد ؛ و سعي نماييد به دنبال کشف آنچه از شما پنهان شده است نباشيد .
………………………………………….
بحارالانوار ج53ص191و 179
ابوالفضل عليدوستابرقويي
مبناي اين ضربالمثل
بر اساس اين ضربالمثل، ترک عادت، ناممکن نيست، بلکه امر بسيار مشکلي است، اما روي سخن ما با کساني است که با استناد به اين ضربالمثل، ترک عادت را امري محال و غير ممکن ميشمارند. اين نگرش در حقيقت سوءبرداشتي از اين ضربالمثل رايج است؛ برداشتي که بايد از آن جداً پرهيز کرد. مثلاً وقتي مردم ميشنوند که يک معتاد پس از مدتي ترک اعتياد، دوباره به مواد مخدر روي آورده است، ميگويند «ترک عادت موجب مرض است» يا وقتي بشنوند آدم هرزهاي پس از مدتي ترک هرزهگي باز به کارهاي گذشته بازگشته است.
در حاليکه ميدانيم اگرچه عادت ريشه در طبيعت انسان دوانده و جزيي از وجودش شده باشد، باز هم با برخي تمهيدات، قابل ترک است و به اصطلاح روانشناسان قابل «خاموشي» است، و اگر گفته ميشود:
خوي بد در طبيعتي که نشست
نرود جز به وقت مرگ از دست
صفحات: 1· 2
عبدالله نيازي
صبح كه ميشود همه از او ميخواهند كه بس كند. ميگويند درباره ما از خدا بترس، و منظورشان اين است كه اگر از شر او آسوده باشند، راحتند و اگر نه در سختي و عذاب، و راست ميگويند چون هيچ چيز مثل او آدمها را به جهنم نمياندازد. اين حرفها مضمون دو روايت است از پيامبر(ص).
اگر تا حالا پاسخ اين معما را نيافتهايد و حدستان به شيطان است، بايد بگوييم كه اشتباه كردهايد؛ چون از چيزي حرف ميزنيم كه ميتواند دستتان را بگيرد و راست و درست ببرد تا رضوان رضايت خدا، و اگرچه ممكن است به راحتي هم بيندازدتان به درك اسفلالسافلين! انصاف ميدهيد كه از موجود عجيبي حرف ميزنيم؛ چيزي كه هم ميتواند درد باشد و هم درمان، هم دارويي شفابخش و هم سمي مهلك، هم تيغ تيزي كه قلب را بشكافد و زخمي عميق برجا بگذارد و هم مرهمي روحبخش كه جراحتها را مداوا كند.
طبق سخن پيامبر(ص) يكي از زيباييهاي مرد است. امام علي(ع) از آن به ترازو تعبير كردهاند و راهي كه ميتوان خرد را با آن شناخت. امام باقر(ع) هم آن را كليد هر خوبي و بدي دانستهاند. نكته خيلي جالب آنكه اين موجود با همه خوبيهايي كه ميتواند داشته باشد، باز هم سزاوار زنداني شدن است؛ آن هم زنداني شدن درازمدت؛ اين را حضرت علي(ع) ميفرمايند.
حالا شما طلا را تبديل به نقره كنيد! و بفرماييد از چه چيزي سخن ميگوييم؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اساسيترين و تعيينکنندهترين عامل در ايجاد دوستيهاي اجتماعي و فاميلي را در کلام امير بيان حضرت علي(ع) مييابيم.
ايشان ميفرمايند «هر کس رابطة خود را با خداوند اصلاح کند، خداوند رابطة او را با خلق اصلاح ميکند». «هزار نکتة باريکتر ز مو اينجاست» اصلاح رابطه با خدا يعني دست برداشتن از خودخواهي، خودمحوري، حيله، نيرنگ، دروغ، بدخواهي، لجاجت، و متقابلاً ايجاد ويژگيهايي مانند: اخلاص، عفو و گذشت، دلسوزي و مهرباني و صفاتي که هر کدام، ميتوانند تداوم دوستيها را در هالهاي از صميميت تضمين کنند.
سخنان را با يک ضربالمثل شرقي به پايان ميبريم که:
مانند خورشيد که هر روز طلوع ميکند، زود به ديدار دوستان برويد، مانند هلال نباشيد که فقط ماهي يک بار ديده ميشود.
…………………………….
پينوشتها
1. رضا مختاري، سيماي فرزانگان، ص331.
2. نهجالبلاغه، کلمات قصار89.
در حديث قدسي آمده است که خداوند فرمودند:
لا يَزالُ العبد يتقرَّبُ اليَّ بالنَّوافلِ حتّي اُحِبَّهُ ، فاذا اّحبّبتُهُ کنت سَمعَهُ الذي يسمَعُ به و بصَرَهُالذي يُبصِرُ به ، و لسانَهُ الذي يَنطِقُ به.
بنده به وسيله نوافل و مستحبات پيوسته به من نزديک ميشود ، تا جايي که من او را دوست خواهم داشت و وقتي که او را دوست داشتم (و به وسيله اين اعمال او را به دوستي خود برگزيدم ) گوش او خواهم شد که به وسيله آن بشنود و چشم او خواهم شد که به وسيله آن ببيند و زبانش خواهم شد که به وسيله آن سخن بگويد .
جامع السعادات ، ج3 ، ص 184
زیارت حرم حضرت سیدالشهداء (ع) باعث زیاد شدن عمر است و هر گامی که در آن راه بردارند با ثواب حجی برابر است و هرکه آنحضرت (ع) را زیارت کند و شناسا به حق او باشد ( با معرفت به حضرت حسین (ع) زیارت کند ) گناهان گذشته و آینده او آمرزیده میشود. (حدیقة الشیعه صفحه 502 )
امام محمد باقر (ع) فرموده اند : که یک نماز واجب در حرم حضرت با حجی برابر است و در تربت حضرت سیدالشهداء (ع) شفای هر مرض و دردی است. (حدیقة الشیعه صفحه 503 )
امام هفتم فرمود : هرکه قبر حسین (ع) را زیارت کند با معرفت به حق او خدا گناهان گذشته و آینده اش را بیامرزد. (امالی شیخ صدوق صفحه 142 مجلس بیست و نهم)
صفحات: 1· 2
امام جعفر صادق علیه السلام :
إمْتَحِنُوا شيعتَنا عِنْدَ ثَلاثٍ: عِنْدَ مَواقيتِ الصَّلاةِ كَيْفَ مُحافَظَتُهُمْ عَلَيْها، وَ عِنْدَ أسْرارِهِمْ كَيْفَ حِفْظُهُمْ لَها عِنْدَ عَدُوِّنا، وَ إ لى أ مْوالِهِمْ كَيْفَ مُواساتُهُمْ لاِ خْوانِهِمْ فيها
. (وسائل الشيعة ، ج 4، ص 112.)
شيعيان و دوستان ما را در سه مورد آزمايش نمائيد:
1 -مواقع نماز، که چگونه رعايت آن را مى نمايند.
2 - اسرار يكديگر را چگونه فاش و يا نگهدارى مى كنند.
3 - نسبت به اموال و ثروتشان چگونه به ديگران رسيدگى مى كنند و حقوق خود را مى پردازند.
امام جعفر صادق علیه السلام :
إمْتَحِنُوا شيعتَنا عِنْدَ ثَلاثٍ: عِنْدَ مَواقيتِ الصَّلاةِ كَيْفَ مُحافَظَتُهُمْ عَلَيْها، وَ عِنْدَ أ سْرارِهِمْ كَيْفَ حِفْظُهُمْ لَها عِنْدَ عَدُوِّنا، وَ إ لى أ مْوالِهِمْ كَيْفَ مُواساتُهُمْ لاِ خْوانِهِمْ فيها
. (وسائل الشيعة ، ج 4، ص 112.)
شيعيان و دوستان ما را در سه مورد آزمايش نمائيد:
1 -مواقع نماز، که چگونه رعايت آن را مى نمايند.
2 - اسرار يكديگر را چگونه فاش و يا نگهدارى مى كنند.
3 - نسبت به اموال و ثروتشان چگونه به ديگران رسيدگى مى كنند و حقوق خود را مى پردازند.