حضرت امام صادق (ع) فرمودند : روزی حضرت امام حسین (ع) بر روی پاهای رسول الله (ص) نشسته بود ، حضرت با او بازی میکرد و میخندانید ، عایشه گفت یا رسول الله (ص) چه بسیار این طفل را دوست داری ، حضرت فرمود وای بر تو چگونه او را دوست نداشته باشم در صورتی که این فرزند میوه دل من است و نور دیده من است و به درستیکه امت من او را خواهند کشت پس هرکه بعد از شهادت او ، او را زیارت کند حقتعالی برای او یک حج از حجهای من بنویسد ، عایشه تعجب کرد از روی تعجب گفت که یک حج از حجهای تو ، حضرت فرمود بلکه دو حج از حجهای من ، باز او تعجب کرد ، حضرت فرمود بلکه سه و چهار حج و پیوسته او تعجب میکرد و حضرت زیاده میکرد تا آنکه فرمود نود حج از حجهای من که با هر حجی عمره بوده باشد.  (منتهی الآمال ( شیخ عباس قمی ره ) جلد 1 صفحه 353 )
شیخ مفید در مقنعه از یونس بن ظبیان روایت میکند که خدمت حضرت صادق (ع) عرضه داشتم ، فدایت گردم ، من بسیاری از اوقات حسین (ع) را یاد میکنم ، در آن حال چه بگویم ؟! فرمود سه مرتبه بگو صلی الله علیک یا اباعبدالله زیرا سلام شما از دور و نزدیک به ما می رسد.  (انوارالبهیه ( از تالیفات حاج شیخ عباس قمی ره ) صفحه 94 )
حضرت صادق (ع) فرمود : هرکه از قبر امام حسین (ع) دور باشد ، بر پشت بام خانه خود رود و سر به سوی آسمان بردارد و سپس به جانب قبر آنحضرت رو کند و بگوید : السلام علیک یا اباعبدالله السلام علیک و رحمة الله و برکاته ، خداوند زیارتی در نامه عملش ثبت فرماید که با حج و عمره برابر باشد و اگر در هر روز پنج مرتبه این کار را تکرار کند ، خداوند در هر مرتبه ثواب را به او عطا فرماید. (انوارالبهیه ( از تالیفات حاج شیخ عباس قمی ره ) صفحه 95)

صفحات: 1· 2