در آيه ديگر مي‌فرمايد:« و لو ان اهل‌القري امنوا و اتقوا لفتحنا عليهم برکات من السماء والارض…؛ مردم اگر به دو حقيقت آراسته باشند يکي ايمان و يکي تقوا، لفتحنا؛ فتح به معناي گشايش است يعني از آسمان و زمين باران‌وار گشايش در زندگي مي‌بارد و به هيچ مشقتي برخورد نمي‌کنند؛ البته ممکن است يک مشت کافر، مشرک و منافق براي آنها توليد زحمت کنند ولي اين زحمت به دست ديگران ايجاد مي‌شود، اما انگشتان خود مومن گره‌زن نيست. خدا مي‌فرمايد من اصلا سختي براي شما اراده نکردم. خواست خدا براي انسان يک زندگي پاک و سالم و با امنيت است.
در اين دنيا پروردگار با آن‌چه بوي فراق از حقيقت مي‌دهد مخالف است. وقتي دو تا رفيق خوب بي‌جهت مي‌خواهد رابطه‌شان به هم بخورد به مومنين مي‌گويد برويد جلويشان را بگيريد؛« فاصلحوا بين اخويکم» چون اين ايجاد مشکل مي‌کند. الان کينه درست مي‌شود. الان نفرت ساخته مي‌شود. پشت نفرت زجر مي‌آيد. پشت زجر، مشقت، پشت مشقت، دروغ، پشت دروغ، غيبت مي‌آيد پشت غيبت، تهمت، پشت همه اين حرف و دعواها، جار و جنجال مي‌آيد، و من نمي‌خواهم. خود مردم مشکل مي‌سازنند اما او نمي‌خواهد.
صفحات: 1· 2
