وقتى مى‏گويند «فيل و فنجان‏» شما ياد چه مى‏افتيد؟
«در و دروازه‏» چه چيزى را در ذهن شما تداعى مى‏كند؟
بله، يك نسبت! نسبتى ميان دو چيز خرد و كلان، دو چيز كوچك و بزرگ .
وقتى انيشتين متفكر بزرگ قرن بيستم فرضيه معروف خويش - موسوم به فرضيه نسبيت - را ارائه كرد، از او پرسيدند آيا مى‏توانى اين فرضيه را به گونه‏اى همه فهم ثابت كنى؟ گفت آرى، آيا به نظر شما زمان براى كسى كه روى يك سطح داغ ايستاده و مرتب اين پا و آن پا مى‏كند، با عاشقى كه دل به دل معشوق خويش داده و با او گرم گفت و گو است، يكسان مى‏گذرد؟!
براى او هر دقيقه يك ساعت است و براى اين هر ساعت‏يك دقيقه!
او راست مى‏گفت . نسبت‏ها هميشه تعيين كننده‏اند . . . به ويژه آن كه ما بين دو چيز كوچك و بزرگ نسبتى برقرار كنيم و من امروز در اين جوانه چنين قصدى دارم .

ادامه »

الان دو سه ماه است بوقهای تبلیغاتی دشمن ، دارند تلاش می کنند که مردم را ناامید کنند تا در انتخابات شرکت نکنند ؛ بعضی هم در داخل بدون اینکه بفهمند چه کار دارند می کنند ، متاسفانه با آنها هم صدا می شوند ! آن ها مغرضند ، اینها غافلند .
گزیده بیانات مقام معظم رهبری در نماز جمعه تار یخی 14 بهمن 1390

آه خدايا! چه مى‏شد آسمان شاديم با ابرهاى غم و اندوه تيره و تار نمى‏گشت:
چه مى‏شد همشه گل لبخند بر لب‏هايم مى‏شكفت!
چه مى‏شد وجودم هماره آكنده از شادى و لبريز از شوق بود!
اى كاش كسى به من مى‏گفت، آن شادمانى خالى از پشيمانى و سرور بى زوال را كجا مى‏توان يافت؟
اى كاش مسيحا دمى اين راز نهفته را بر من آشكار مى‏كرد كه آن شادى و سرورى را كه مستى شبانه‏اش، خمار بامدادى را در پى نداشته باشد در كجا جست و جو كنم؟
و در يك كلام بگويم: اى كاش روحى سبز و هميشه بهار به من مى‏گفت: چه كنم هر روز من نوروز باشد؟
دم مسيحايى اميرالمؤمنين (ع) اين آرزو را برآورده ساخته و آن ساقى بزم جانان و سرمست‏شراب دوست، گنج پنهان سرور حقيقى را اين چنين آشكار ساخته است: «كل يوم لا يعصى الله فيه فهو عيد; هر روزى كه آينه دل از زنگار گناه پاك و چهره جان از غبار عصيان پيراسته باشد، روز شادى و عيد است .»
(نهج البلاغه، حكمت 428)
كاظم مصطفايى

هرچه صندوق های رای شلوغ تر باشد و گسترش شرکت مردم بیشتر باشد ؛ اعتبار کشور بالا خواهد رفت و مصونیت کشور بیشتر خواهد شد.
گزیده بیانات مقام معظم رهبری در نماز جمعه تار یخی 14 بهمن

انتنخابات مصونیت بخش به کشور است .

 آن چیزی که هیبت این ملت را حفظ می کند و قدرت معنوی او را به رخ دشمنان می کشاند و آن ها را از تعرض منع می کند و می ترساند ؛ حضور مردمی است ؛ که یکی از مظاهرش همین انتخابات است  … .

مقام معظم رهبری -نماز جمعه 14 بهمن 1390

امام على عليه السلام:

قدم العدل على البطش تظفر بالمحبة، و لا تستعمل الفعل حيث‏ينجع القول

دادگرى را بر سختگيرى مقدم بدار تا پيروزى را با محبت مردم به دست آورى و در جايى كه گفتن مفيد است، دست‏به كار مشو.

 
(مستدرك نهج البلاغه، ص‏161)

تو از تبار كدامين سپيده سحرى؟
به اوج مى‏روى امّا بدون بال و پرى
چرا سكوت گزيدى و شب‏نورد شدى؟
تو اى بزرگ! چرا ذره ذره درد شدى؟
من و حديث كسا تا غروب باريديم
حديث شرح تو را گفت و خوب باريديم
غروب و خلوت و شام سياه منتظرند
و چشمهاى هميشه به راه منتظرند
هميشه منتظر يك بزرگ، يك همدرد
كسى كه در دل شب، نان و عشق مى‏آورد
كسى كه در دل شب در سكوت مى‏آمد
شبيه سجده به رنگ قنوت مى‏آمد
و روز، خفته به خون، درد مى‏كشد تاريخ
هميشه حسرت يك مرد مى‏كشد تاريخ.

الهام خضرايى‏منش

 عباس بخشنده بالى
 
زندگى، رودخانه‏اى است كه ما هر روز در مورد شيوه گذر از آن تصميم مى‏گيريم. مسير اين رودخانه به طور مداوم تغيير مى‏كند.
رودى كه در گذشته جريان يافته است، به طور معمول به آرامش رسيده و تا اندازه‏اى، مشخّص و قابل كنترل است. رودى كه در آينده جارى خواهد شد، متلاطم‏تر، غير قابل پيش‏بينى و تا اندازه‏اى غير قابل كنترل است.
مسير رودخانه‏اى كه روزانه آن را مى‏پيماييم، تغيير مى‏يابد و لذا چگونگى گذر كردن از آن نيز تغيير مى‏كند. جهان امروز، شبيه رودخانه، به طور مداوم در حال تغيير است. فردى كه در دنياى امروز تصميم مى‏گيرد، بايد به همان اندازه كه بر محيط تسلّط دارد بر تغييرات نيز تسلّط داشته باشد.(1)
هيچ چيز در دنيا آسان‏تر و عادى‏تر و در عين حال مشكل‏تر و سخت‏تر از اتّخاذ يك تصميمِ عاقلانه نيست. اكثر ما در دوره‏اى از زندگى خود با اين مشكل روبه‏رو شده‏ايم: ازدواج، تغيير كار، انتخاب اين يا آن، و… و بدون شك آن احساس تلخ را نيز چشيده‏ايم: زمانى كه نمى‏دانستيم كدام راه را بايد برگزينيم.
1. نيازهاى واقعى خود را بيابيد

ادامه »

امام على عليه السلام:
سئل (ع) : ايهما افضل، العدل او الجود؟ فقال (ع) : العدل يضع الامور مواضعها، والجود يخرجها من جهتها، والعدل سائس عام، والجود عارض خاص، فالعدل اشرفهما و افضلهما.
از امام (ع) پرسيده شد: عدالت‏برتر است‏يا سخاوت؟ فرمود: عدالت هر چيزى را در جاى خود قرار مى‏دهد [و نظم كامل فراهم مى‏كند] ولى سخاوت كارها را از مسير خود بيرون مى‏برد، عدالت‏سياست عمومى ولى سخاوت، عارضه مخصوصى است كه شامل حال بعضى مى‏شود، پس عدالت، اشرف و برتر است.
(نهج البلاغه، حكمت‏437)

 
جواد الائمه عليه السلام:
«من اطاع هواه اعطى عدوه مناه‏»
كسى كه از هواى نفس خود اطاعت كند آرزوى دشمن خويش را برآورده است.
(سفينة البحار، هوى، ص‏728)