شهيد محمدعلى رجايى به عوامل اجرايى نهاد رياست جمهورى گفت: هرگونه خدمت دلچسب را نمى‏توان در حد معيار ادارى انجام داد. پس گاهى مرا (براى رسيدگى به كار مردم) به خود واگذاريد كه اين گونه بهتر و راضى‏تر به خدا و مخلوقات او مى‏رسم.
يك شب بعد از فراغت از كار روزانه، زودتر از حد معمول به منزل مى‏رفت. در ميدان سرچشمه، به راننده‏اش گفت: «در كنارى بايست همين جا كار دارم». اين توقف ناگهانى همراهان را غافلگير و بهت زده كرد. سؤال شد: «چه كارى داريد تا بعد انجام دهيم؟». گفت: «مى‏خواهم حالا كمى پرتقال بخرم». گفتند: «اجازه بدهيد يكى از محافظان بخرد». گفت: «خودم بايد بخرم تا بى‏واسطه در جريان تلاش مردم، وضع خريد و فروش، نگاه و احساس فروشنده نسبت به كاركرد و سود و زيانش باشم. ضمناً خودم هم مى‏خواهم با انجام دادن اين نوع كارهاى شخصى، وظيفه‏ام از يادم نرود».
خاطراتى از شهيد رجايى، حسن عسكرى‏راد، ص 51 - 52