مرحوم حاج ملا هادى سبزوارى روزى با جمعى به عيادت بيمارى مى‏رفت. همين كه به نزديك منزل بيمار رسيد از آن جا برگشت و نزد بيمار نرفت. اطرافيان علت را پرسيدند! وى گفت: چيزى بر قلبم خطور كرد و آن اين است كه وقتى بيمار مى‏بيند كه از او عيادت مى‏كنم از من خوشش خواهد آمد و با خود مى‏گويد: سبزوارى چه انسان والا و بزرگى است كه به عيادت من آمده است، پس اكنون برمى‏گردم تا هنگامى كه اخلاص اوليه را در خود بيابم و تنها براى خدا به عيادت بيمار بيايم.

(در محضر استاد ص‏23)