عنوان: زنان صالح و ناصالح در قرآن
استاد راهنما: سركار خانم قنبری
استاد ناظر: سرکار خانم صادقی
استاد داور: سرکار خانم مرضيه اسکندرجوی
محقق: بی بی زهرا حسينی نسب
چکيده:
با توجه به تبليغات مسموم بيگانگان، رواج فساد و الگوگيري غلط جوانان مسلمان خصوصاً دختران و بانوان از فرهنگ و زنان غربي، ضرورت نياز به ارائه الگوهايي از زنان صالح و نمونة قرآني بيش از گذشته احساس مي‌شود؛ چرا كه دختران امروز، تربيت كنندة نسل بعد هستند و آراستگي آنها به كمالات در پرورش نسل بعد تأثير دارد. با بررسي آيات اين نتيجه به دست مي‌آيد كه خداوند، تقوا را يگانه عامل برتري افراد در پيشگاه خود دانسته و هر گونه مظاهر مادي را فاني مي‌داند. بر همين اساس جنسيت زن و مرد تأثيري در افعال آنها ندارد. با توجه به اين نكته كه صالح در لغت به معناي نيكوكار و شايسته است و در اصطلاح به كسي يا چيزي كه خوب و شايسته است و در آن فساد نيست گفته مي‌شود.
با تدبر در آيات قرآن، بانوان صالحي چون مريم و آسيه و حضرت زهرا(س) را مي‌بينيم كه با داشتن صفات فردي مثل موحّد بودن، اطاعت مطلق از خدا، حفظ عفت و حيا و ويژگيهايي اجتماعي نظير انفاق در كنار اقامه نماز، امر به معروف و نهي از منكر همچنين اوصاف سياسي از قبيل: پذيرش و بيعت با پيامبر و هجرت با او، نه تنها الگويي براي زنان بلكه اسوه‌اي براي همه مؤمنين اعم از زن و مرد معرفي شده‌اند. در مقابل، زنان ناصالحي همچون همسر نوح و همسر لوط و همسر ابولهب با آلودگي فردي به كفر، شرك و نفاق و انجام گناهاني مانند: امر به منكر و نهي از معروف و حسادت در بعد اجتماعي و يا آزار و اذيت پيامبر و جاسوسي براي دشمنان خدا در بعد سياسي؛ نه تنها خود بلكه ديگران را از مسير حق منحرف و موجب هلاكت همه در دنيا و شقاوت ابدي در آخرت شدند. پس زن هم مي‌تواند سنبل مؤمنين باشد و هم قادر است نمادي از كفار در تمام اعصار باشد.
در پايان اين مباحث به نتيجه‌گيري و فهرست آيات و منابع پرداخته مي‌شود