سلمان هراتي

ساعت انشاء بود
و چنين گفت معلم با ما:
«بچه‌ها گوش كنيد
نظر من اين است
شهدا خورشيدند»
مرتضي گفت «شهيد
چون شقايق سرخ است.»
دانش‌آموزي گفت:
«چون چراغي است كه در خانة ما مي‌سوزد.»
و كسي ديگر گفت:
«آن درختي است كه در باغچه‌ها مي‌رويد.»
ديگري گفت: «شهيد
داستاني است پر از حادثه و زيبايي.»
مصطفي گفت: «شهيد
مثل يك نمرة بيست
داخل دفتر قلب من و تو مي‌ماند.»