مومنان سالم‌ترند
دکتر محمد‌علي حيدرنيا
از ميان دوازده عامل موثر در شيوه زندگي سلامت‌مدار، چهار عامل ايمان به خدا، فعاليت فيزيکي منظم، تغذيه خوب، و مديريت استرس‌ها و هيجان‌هاي زندگي از اهميت بيش‌تري برخوردار هستند. ايمان به خداوند عاملي جدي در شيوه زندگي است که پس از سال‌ها فراموشي، اکنون در محافل علمي و سلامتي جهان مورد توجه واقع شده است. متخصصان جهاني سلامت مي‌گويند «وقت آن رسيده که به بُعد معنوي سلامت توجه شود و آن عبارت است از: اعتقاد به خالق برتر و نظم حاکم بر جهان هستي و معني‌دار بودن زندگي.»
توجه به معنويت، پاسخ به يکي از نيازهاي ضروري انسان بوده و کمبود آن مانند کمبود ساير موارد ضروري براي حيات انسان مانند کمبود ويتامين‌ها عوارض ناگوار و بيمارگونه فراواني را در پي‌خواهد داشت. در محيط فيزيکي، اجتماعي و رواني اطراف ما عوامل زيادي وجود دارند که تهديد کننده سلامت بوده و تعدادي از آنها از کنترل ما خارج هستند. در ساده‌ترين شکل، ايمان به خالق برتر و يک نيروي ماوراءالطبيعه قدرت و تحمل ما را در پيشگيري و از هم‌پاشيدگي ناشي از اين عوامل مخرب افزايش مي‌دهد.
علايم و نشانه‌هاي برخورداري از معنويت چيست؟
اگر بهداشت جسمي را داشتن بدني سالم با کارکرد مطلوب بدانيم، شخص برخوردار از بهداشت معنوي، براي دستيابي به کمال، توجه و کوشش داشته، بر اساس اخلاقيات و اصول تعريف شده‌اي، هدفي متعالي را در زندگي دنبال مي‌کند و متعهد به ارزش‌هاي والا و خالق برتر است. مختصر اين‌که، ايمان به خداوند، انسان را در توفان‌هاي مهيب زندگي و موقعيت‌هاي اضطراب‌آور و غيرقابل پيش‌بيني به صورت سپري محکم حفظ مي‌کند. ايمان و معنويت در ساده‌ترين شکل آن همچون واکسني است که ما را در هجوم بيماري‌هاي رواني ياري مي‌کند.
