از خداوند آمرزش طلبید که خداوند آمرزنده ی مهربان است. ( بقره 199)
از گناهش شکوه داشت ، می گفت :هرچه می کنم نمی توانم ترکش کنم .
دنبال راهی بود که گناهش را ترک نکند.
حضرت فرمود : 5 کار را انجام بده بعد هر چه می خواهی گناه کن .
1- روزی خدا را استفاده نکن .
2- از حکومت خدا بیرون شو .
3- جایی برو که خدا تو را نبیند.
4- آن هنگام که فرشته مرگ سراغت آمد جان مده.
5- روزی که به سوی آتش جهنم می کشانندت نرو.
اگر توانستی این ها را انجام بدهی ، آنگاه گناه کن.
( بحار الانوار ، ج 75 ، ص 126 )
زینب عطایی
زهرا موسوي
نجاشي پادشاه حبشه، احترام ويژه‌اي براي حضرت پيامبر قائل بود. جريان معروف او درباره پناه دادن به مسلمانان و رد کردن تقاضاي کفار قريش سرآغازي براي اين ارادت و احترام بود.
وي هرازچندگاهي به منظور اظهار ارادت و مودت خويش نسبت به حضرت پيامبر براي ايشان هدايايي مي‌فرستاد. پيامبر(ص) آن هدايا را که شامل پارچه‌هاي زربافت و جواهرات و… بود و تناسبي با زندگي زاهدانة ايشان نداشت به ديگران مي‌بخشيد و اگر عطري در ميان آنها بود براي خويش نگه مي‌داشت.
در يکي از اين دفعات، نجاشي انگشتر ارزشمندي که در حبشه ساخته شده بود براي پيامبر فرستاد. ايشان انگشتر را با خود به خانه بردند. اهل خانه از زيبايي آن انگشتر شگفت‌زده شدند شايد هر يک از زنان پيامبر انتظار داشتند که پيامبر انگشتر را به ايشان ببخشد؛ هرچند زندگي پيامبر(ص) و زنان ايشان همواره ساده و بدون تجملات بود. به هر حال انتظار زياد به طول نيانجاميد و ايشان امامه دختر عاص که کودکي خردسال و دخترخوانده ايشان بود، را صدا زدند و به او گفتند دخترکم با اين انگشتر خودت را تزيين کن.1
پيامبر اکرم(ص) فرموده‌اند«مَنْ دَخَلَ السُّوق فاشتري تُحفَه فَحَمَلَها إلي عِيالِه کان کَحامِل صَدقَه…؛حضرت پيامبر فرمودند: هر کس به بازار برود و هديه‌اي براي خانوادة خود بخرد و براي آنها ببرد، مانند کسي است که براي انسان‌هاي محتاج صدقه ببرد، و بهتر است از دختران پيش از پسران شروع کند. همانا کسي که دختر خود را شاد کند مانند کسي است که بنده‌اي از نسل اسماعيل را در راه خدا آزاد کرده باشد و کسي که پسرش را خشنود سازد مانند کسي است که از ترس خدا گريه کرده باشد و کسي که از ترس خدا گريه کند او را وارد بهشت پر نعمت خويش مي‌کند.»2
1. ر.ک: سفن ابن ماجه، ج12،ص1303.
2. مکارم‌الاخلاق، ص22.
امام حسن مجتبی ( علیه السلام) می فرماید :
علم الناس علمک و تعلم علم غیرک.
علم خودت را به دیگران بیاموز و علم دیگران را هم یاد بگیر.
بحارالانوار،ج78،ص111.
زهرا موسوي
پيامبر صلی الله علیه و آله همراه اصحاب خويش از کوچه‌هاي مدينه مي‌گذشتند و با ياران خويش مشغول گفت‌وگو بودند. در بين راه گروهي از کودکان را ديدند که مشغول بازي هستند. پيامبر صلی الله علیه و آله طبق سنت خويش به آنها سلام کردند و به روي آنان لبخند زدند. کودکان شادمان و خوشحال از توجه پيامبر از بازي دست کشيدند و به سوي ايشان شتافتند تا مورد ملاطفت و محبت ايشان قرار گيرند؛ چراکه عادت کرده بودند هرگاه پيامبر از کنار آنها بگذرد با ايشان بازي کند، و يا دست نوازش بر سر آنها بکشد. حتي اگر پيامبرصلی الله علیه و آله به يک سلام هم به آنان اکتفا مي‌کرد براي آنها ماية شادماني بود زيرا خود را مورد توجه مي‌ديدند، آن هم توجه مردي بزرگ مثل پيامبر عظيم‌الشأن.
اين‌بار نيز حضرت پيامبرصلی الله علیه و آله پس از اين‌که به همة کودکان سلام کرد و آنها را مورد لطف و محبت خود قرار داد، به سمت يکي از آنها رفت و کنار او نشست. صورت وي را بوسيد و او را به‌گونه‌اي ويژه مورد لطف و نوازش خويش قرار داد.
اصحاب و ياران پيامبر که شاهد اين صحنه بودند، از اين‌که پيامبر به آن کودک توجه‌اي خاص نشان داده تعجب کردند، ولي از آنجا که مي‌دانستند تمام سخنان و رفتارها و حتي سکوت‌هاي پيامبرصلی الله علیه و آله از سر حکمت و آگاهي است و در هريک از کردارهاي ايشان درسي براي آنها وجود دارد، صبر کردند تا پيامبر به نزدشان برگردند و از ايشان علت اين‌کار را بپرسند. پيامبر بازگشتند. اصحاب علت را پرسيدند.
ايشان پاسخ دادند: روزي اين پسر را ديدم که با پسرم حسينصلی الله علیه و آله مشغول بازي بود. سپس ديدم که خاک قدم‌هاي حسين را برمي‌دارد و به‌صورت خويش مي‌کشد، پس چون او از دوستان حسين است من نيز او را دوست دارم. همانا جبرئيل به من خبر داد که اين پسر در روز عاشورا به‌ياري پسرم حسينصلی الله علیه و آله خواهد شتافت.*
* بحارالانوار، ج44، ص242، ح36.
حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمودند :
إن العبد لیذنب الذنب فینسی به العلم الذی کان قد علم.
به درستی که بنده گناه می کند ، پس به سبب آن گناه، علمی را که می دانسته فراموش می کند.
بحارالانوار ، ج73،ص377
امام على عليه السلام:
«من لم يهذب نفسه فضحه سوء العادة»
كسى كه روان خود را از ناپاكىهاى اخلاق تطهير ننمايد، عادات ناپسنديدهاش او را رسوا خواهد ساخت.
(غرر الحكم، ص719)
زهرا موسوي
در يکي از روزهاي شکوه و شوکت مدينه، رسول بزرگوار اسلام در مسجد نشسته بودند و اصحاب گرداگرد ايشان را گرفته بودند و هريک به تناسب حال و مقام معنوي خويش سعي در بهره‌گيري از اين خوان گستردة نعمت الهي را داشتند. در همان هنگام حضرت پيامبر مشاهده کردند که نوه‌هاي خردسال ايشان حسن و حسين علیهم السلام وارد مسجد شدند.
پس بي‌توجه به آداب و رسومي که عامة مردم براي بزرگان خويش تصور مي‌کردند از جا برخاستند و براي آن دو آغوش گشودند. دو کودک خردسال نيز از اين توجه پدربزرگ غرق شادي و سرور بودند. سپس يکي طرف راست پيامبر نشست و ديگري سمت ديگر.
اين همه درحالي بود که اصحاب با دقت مشغول مشاهدة اين دفتارهاي مهرآميز پيامبر بودند، و شايد هريک در دل خويش آرزو مي‌کردند فردي آن‌گونه آنها را در کودکي مورد مهر و محبت قرار مي‌داد. در همان حال حضرت پيامبر نوه‌هاي خويش را بوسيدند و آنها را نوازش کردند. در اين‌جا ديگر «أقرع‌بن عابس» نتوانست تحمل کند؛ احتمالا اين رفتارهاي مهرآميز را نشانة ضعف يک مرد مي‌دانست پس با افتخار به پيامبر عرض کرد: من ده فرزند دارم و تا به حال هيچ يک از آنها را نبوسيده‌ام.
حضرت پيامبر از اين سخت‌دلي مرد متعجب شدند و فرمودند:
«من لايرحم لايُرحم؛ هرکس به ديگران رحم نکند، خداوند او را مورد رحم و شفقت قرار نخواهد داد.1»
قال رسول‌اللهصلی الله علیه و آله:
«من قبَّل ولده کتب الله عزوجل له حسنهً و من فرَّحه، فرَّحه الله يوم‌القيامه؛ هرکس فرزندش را ببوسيد خداوند براي او يک حسنه مي‌نويسد و هرکس او را شاد کند خداوند روز قيامت او را شاد مي‌کند.»2
منابع
1. وسائل‌الشيعه، ج21، ص415.
2. اصول کافي، ج2، ص49.
جواد الائمه عليه السلام:
«توسد الصبر واعتق الفقر وارفض الشهوات و خالف الهوى واعلم انك لنتخلو من عين الله فانظر كيف تكون»
صبر را تكيه گاه خود كن و فقر را در آغوش گير، شهوات را دور افكن و با هواى نفس مبارزه كن و بدان كه از ديد الهى نهان نمىگردى پس بنگر كه چگونهاى!
(بحار، ج78، ص358)
امام سجاد (ع): «و الذنوب التى ترد الدعاء و تظلم الهواء: عقوق الوالدين»
از جمله گناهانى كه دعا را باز مىگرداند و هوا را تاريك مىكند نافرمانى ورنجاندن پدر و مادر است.
معانى الاخبار: 270
امام سجاد (ع): «ان الدنيا قد ارتحلت مدبره والاخره قد ارتحلتمقبله و لكل منهما بنون فكونوا من ابناء الاخره و لاتكونوا مناءبناء الدنيا».
دنيا پشت كرده و مىرود، آخرت هم كوچ كردهو مىآيد، هم دنيا همآخرت فرزندانى (علاقمندانى) دارند، شما ازفرزندان آخرت باشيدنه از فرزندان دنيا.
الحقايق، ص103.
