مناجات
الهي! ما همه بيچارهايم و تنها تو چارهاي و ما همه هيچ كارهايم و تنها تو كارهاي.
الهي! به حق خودت حضورم ده و از جمال آفتاب آفرينت نورم ده.
الهي! چون تو حاضري، چه جويم و چون تو ناظري، چه گويم.
الهي! خودت آگاهي كه درياي دلم را جزر و مد است. يا باسط! بسطم ده. يا قابض! قبضم كن.
الهي! آن خواهم كه هيچ نخواهم.
الهي! از روي آفتاب و ماه و ستارگان شرمندهام، از انس و جان شرمندهام، حتي از روي شيطان شرمندهام كه همه در كار خود استوارند و اين سستعهد، ناپايدار.
الهي! به فضلت سينه بيكينهام دادي؛ به وجودت، شرح صدرم عطا فرما.
الهي! عقل گويد: الحذر الحذر! عشق گويد: العجل العجل! آن گويد دور باش و اين گويد زود باش.
الهي! اگرچه درويشم، ولي داراتر از من كيست، كه تو دارايي مني.
علامه حسن حسنزاده آملي
الإمام زين العابدين علیه السلام ـ و قد ضَمَّ ابنَهُ الباقِرَ علیه السلام إلى صَدرِهِ لَمّا حَضرَهُ المَوتُ ـ :
يا بُنَيَّ اُوصِيكَ بما أوصاني بهِ أبي علیه السلام حِينَ حَضَرَتهُ الوَفاةُ ، و بِما ذَكرَ أنّ أباهُ أوصاهُ بهِ ، قالَ : يا بُنَيَّ ، إيّاكَ و ظُلمَ مَن لا يَجِدُ علَيكَ ناصِرا إلاّ اللّه َ .( ميزان الحكمة، ج 13، اندرزهاي امام سجاد(ع))
امام زين العابدين علیه السلام در هنگام رحلتش و آن گاه كه فرزندش امام باقر علیه السلام را در آغوش كشيد فرمود: فرزندم! تو را به همان چيزى سفارش مى كنم كه پدرم هنگام وفاتش به من سفارش كرد و فرمود كه پدرش نيز او را به آن سفارش كرده است؛ فرمود : اى فرزندم! بپرهيز از ستم كردن بر كسى كه در برابر تو ياورى جز خداوند نمى يابد.
شهادت مظلو مانه ی امام علی بن الحسین ، زین العابدین ، حضرت امام سجاد علیه السلام را تسلیت عرض می کنیم.
امام رضا علیه السلام :
إنَّ يَومَ الحُسَينِ أقرَحَ جُفُونَنا و أسبَلَ دُمُوعَنا و أذَلَّ عَزيزَنا
روز شهادت حسين سلام الله علیه ديدگان ما را مجروح ، اشك هاى ما را روان و عزيز ما را خوار كرد .
امالى، صدوق : ص ۱۹۰ / دانشنامه امام حسین : ج10، ص66
آیت الله بروجردی عزاداری خامس آل عبا و سایر ائمه اطهار (علیهم السلام) را هر سال در خانه خودشان برگزار میکردند ، در بروجرد هم این وضع برقرار بوده است ، در تمام ایام مصیبت و سوگواری ائمه (ع) متاثر و منقلب بودند.هنگامی که وُعاظ و سخنوران دینی موعظه میکردند یا مصیبت میخواندند به دقت گوش می دادند و زود منقلب شده اشک از دیدگان فرو می ریختند ، در این حالت بدنشان هم به سختی تکان میخورد ، زمانی که در بروجرد اقامت داشتند ، مبتلا به چشم درد سختی میگردند ، به طوری که اطباء از معالجه چشم ایشان عاجز میشوند ، در آن موقع ماه محرم فرا میرسد ، در بروجرد رسم است که عزاداران در روز عاشورا خرد و کلان گِل به سر و روی خود می مالند ، چون در روز عاشورای آن سال هیئت عزاداران به دین گونه طبق معمول هر سال برای عرض تسلیت به خانه آن فقید سعید ، وارد میشوند ؛ آن مرحوم با تمام علماء و مردم حاضر در مجلس روضه از جا برخاستند تکیه به دیوار میدهند.
صفحات: 1· 2
حجتالاسلاموالمسلمين فرحزاد؛
«کان رسولالله(ص) اذا اصبح مسح علي رئوس ولده و ولد ولده.»1
يکي از سيرههاي پيغمبر اکرم(ص) اين بود که هر روز صبح دست مهر و محبت بر سر فرزندان و نوههايش ميکشيد. اين دست کشيدن، آرامش عجيبي براي فرزندان دارد. گاهي بعضي به پيغمبر(ص) ميگفتند: يا رسولالله! من تا به حال دختر و پسرم را نبوسيدهام. حضرت بسيار متأثر ميشدند و ميفرمودند: مثل اينکه خدا رحمتي در تو قرار نداده است.
در خانواده، صرف دوست داشتن قلبي قطعاً کفايت نميکند. بايد محبت را ابراز کرد. از سفارشات اکيد استاد بزرگوار حاجآقا دولابي اين بود که ميفرمودند: موقع خارج شدن از خانه بي خداحافظي نرويد. با همسرتان خداحافظي کنيد. ايشان ميگفتند: من گاهي که ميخواهم از خانه بيرون بيايم، حاجخانم پارچهاي ميآورد، کفشم را تميز ميکند و ميگويد: حاجآقا! شوهر به اين خوبي و قشنگي، مثل شما در اين عالم نيست. مقداري از من تعريف ميکند و سپس پولها را از جيب من بيرون ميکشد.
از آن طرف، اگر محبت هم فوقالعاده افراطي باشد، مقداري تعديل شود بهتر است، يعني اگر محبت فرزند و همسر در حدي است که فراتر از محبت خدا و اهلبيت(ع) است، بايد تعديل شود. در روايت داريم که پيغمبر خدا(ص) ميفرمايد: کسي به من ايمان نميآورد مگر اينکه من رسولالله را از خودش بيشتر دوست داشته باشد و اهلبيت مرا از اهلبيت خود بيشتر دوست داشته باشد. اگر من همسرم را از اهلبيت بيشتر بخواهم، فرزندانم را از اهلبيت بيشتر بخواهم، سر دو راهي به کژي رو ميآورم.
مرحوم آيتالله شاهآبادي به نقل از پدرشان ميفرمودند: ايشان به يکي از فرزندان علاقه افراطي پيدا کرده بود و ميترسيد در وقت مردن کار دست او بدهد و ايمان او را تحتالشعاع قرار دهد. لذا رياضت کشيد تا محبت به اين فرزند تعديل شود.
…………………………………………
1. بحارالانوار، ج 101، ص 99.
نشریه خانه خوبان
حاج شيخ عبدالکريم حائري
وقتي از ايشان پرسيده بودند از کجا شما به اين عظمت و مقام رسيدي؟ گفته بود: سالهاي سال خانمم مريض بود و من مريضي خانمم را براي تجديد فراش يا طلاق يا وانهادن او بهانه نکردم. سالهاي سال با او همزيستي داشتم. او را تميز ميکردم. از آفتاب به سايه ميبردم و از سايه به آفتاب و…، اينگونه با او مدارا کردم تا خدا به من نظر کرد.
از اعماق وجودمان عرض می کنیم :( السلام علیک یا ابا عبدالله السلام علی الحسین الشهید)
شهادت تو، جهاد و ایستادگی تو، اسلام را رونق داد و دین پیامبر را جان تازه بخشید.
اگر آن شهادت نبود از دین پیغمبرچیزی باقی نمی ماند.امروز دلهای ما مشتاق حسین بن علی علیه السلام و آن ضریح شش گوشه و آن قبر مطهر است.
ما باخودمان عهد کرده ایم و عهد می کنیم که یادحسین، نام حسین و راه حسین را هرگز از زندگی خودمان جدا نکنیم.
همه ی ملت ما،همه ی کشور ما،همه ی شیعیان عالم و بلکه همه ی آزادگان در سرتا سر جهان یک چنین احساسی نسبت به حسین بن علی علیه السلام دارند.
مقام معظم رهبری (مد ظله العالی)
حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و اله وسلم ):
أحسَنُ النّاسِ إيمانا أحسَنُهُم خُلُقا و ألطَفُهُم بِأهِلهِ
باايمان ترين مردم ، خوش اخلاق ترينِ آنها و مهرورزترين شان با خانواده خود است .
عيون أخبار الرضاع: ج 2، ص 38، ح 108
روز خانواده گرامی باد
آيتالله ابراهيم اميني؛
فرزند، ثمرة مشترک ازدواج زن و مرد است. هر دو نفر در پيدايش کودک دخالت داشتهاند و در منافع و زيانهايش نيز شريک هستند؛ بنابراين، بچهداري نيز يک وظيفه مشترک زن و شوهر است، نه وظيفه زن تنها. درست است که مادران با ميل و رغبت از بچه نگهداري ميکنند و امور نظافت و تر و خشککردن و تغذيه و شيردادن و ديگر امور مربوط به کودک را از جانودل ميپذيرند و…؛ ليکن شوهر هم نبايد فداکاريها و زحمات همسرش را ناديده بگيرد و بگويد: بچهداري وظيفة زن است. وقتي ديد بچه آرام نميگيرد مادر را با بچه بگذارد و خودش برود در اتاق ديگر راحت بخوابد. نه، برادر! اين بچه مشترک بين شماست، پرستاري و نگهداري از او نيز يک وظيفه مشترک است. مگر تو عاطفه و وجدان نداري؟ آيا اين رسم زنداري و مهر و صفاي خانوادگي است؟ اگر تو روز کار کرده و خسته هستي، همسرت نيز در تمام روز به کارهاي خانهداري اشتغال داشته و خسته است. اگر تو خوابت ميآيد او نيز خوابش ميآيد. اگر جيغ و شيونهاي بچه اعصاب تو را خسته ميکند، مادر بيچاره هم همينطور است ليکن جز تحمل چارهاي ندارد… مقداري از شب را تو بخواب و همسرت از بچه پرستاري کند، آنگاه تو از بچه پرستاري کن و همسرت بخوابد.
يکي از علماي بزرگوار، آيتالله ميانجي را دعوت کردند تا در مکه مکرمه پاسخگوي حجاج بيتاللهالحرام باشند. ايشان پاسخ منفي دادند. فرزندانش به او گفتند که آقا! چرا قبول نميکنيد؟ ايشان فرمودند: چون مادرتان مريض است و من بايد از او پرستاري کنم. فرزندان گفتند ما از مادر پرستاري ميکنيم، شما به مکه مشرف شويد. ايشان فرمودند: نه، من خودم بايد پرستاري کنم. بيم اين دارم که مادر شما تقاضايي داشته باشد و خجالت بکشد از شما درخواست کند.