حجت‌الاسلام‌والمسلمين فرحزاد؛
«کان رسول‌الله(ص) اذا اصبح مسح علي رئوس ولده و ولد ولده.»1

يکي از سيره‌هاي پيغمبر اکرم(ص) اين بود که هر روز صبح دست مهر و محبت بر سر فرزندان و نوه‌هايش مي‌کشيد. اين دست کشيدن، آرامش عجيبي براي فرزندان دارد. گاهي بعضي به پيغمبر(ص) مي‌گفتند: يا رسول‌الله! من تا به حال دختر و پسرم را نبوسيده‌ام. حضرت بسيار متأثر مي‌شدند و مي‌فرمودند: مثل اين‌که خدا رحمتي در تو قرار نداده است.
در خانواده، صرف دوست داشتن قلبي قطعاً کفايت نمي‌کند. بايد محبت را ابراز کرد. از سفارشات اکيد استاد بزرگوار حاج‌آقا دولابي اين بود که مي‌فرمودند: موقع خارج شدن از خانه بي خداحافظي نرويد. با همسرتان خداحافظي کنيد. ايشان مي‌گفتند: من گاهي که مي‌خواهم از خانه بيرون بيايم، حاج‌خانم پارچه‌اي مي‌آورد، کفشم را تميز مي‌کند و مي‌گويد: حاج‌آقا! شوهر به اين خوبي و قشنگي، مثل شما در اين عالم نيست. مقداري از من تعريف مي‌کند و سپس پول‌ها را از جيب من بيرون مي‌کشد.
از آن طرف، اگر محبت هم فوق‌العاده افراطي باشد، مقداري تعديل شود بهتر است، يعني اگر محبت فرزند و همسر در حدي است که فراتر از محبت خدا و اهل‌بيت(ع) است، بايد تعديل شود. در روايت داريم که پيغمبر خدا(ص) مي‌فرمايد: کسي به من ايمان نمي‌آورد مگر اين‌که من رسول‌الله را از خودش بيش‌تر دوست داشته باشد و اهل‌بيت مرا از اهل‌بيت خود بيش‌تر دوست داشته باشد. اگر من همسرم را از اهل‌بيت بيش‌تر بخواهم، فرزندانم را از اهل‌بيت بيش‌تر بخواهم، سر دو راهي به کژي رو مي‌آورم.
مرحوم‌ آيت‌الله شاه‌آبادي به نقل از پدرشان مي‌فرمودند: ايشان به يکي از فرزندان علاقه افراطي پيدا کرده بود و مي‌ترسيد در وقت مردن کار دست او بدهد و ايمان او را تحت‌الشعاع قرار دهد. لذا رياضت کشيد تا محبت به اين فرزند تعديل شود.

…………………………………………

1. بحارالانوار، ج 101، ص 99.

نشریه خانه خوبان