منبع كرامت: دفتر ثبت كرامات و خاطرات مسجد مقدّس جمكران، شماره 241

زمان كرامت: دوران مرجعيت شيخ عبدالكريم حائرى

مكان كرامت: شهر مقدّس قم

تاريخ ثبت كرامت: 5/12/77

 خاطره مرحوم آيةاللَّه العظمى گلپايگانى رحمةاللَّه:

من كه از ابتدا به همه ائمه اطهار عليهم‏السلام مخصوصا صاحب الزمان عليه‏السلام ارادت خاصى داشتم، در مشكلات و گرفتارى‏ها به آن حضرت متوسل مى‏شدم، حضرت هم عنايت مى‏فرمودند و مشكلاتم برطرف مى‏شد.

در همان اوايل طلبگى كه در زمان رضاشاه بود، مرحوم آقا روح‏اللَّه اصفهانى رحمةاللَّه از اصفهان به قم آمده بودند، و عده‏اى از علماء و بزرگان ايران را بسيج كرده بود تا بر عليه رضا شاه قيام كنند. ولى مرحوم آيةاللَّه العظمى حائرى رحمةاللَّه اين كار را به صلاح حوزه نمى‏دانستند و موافق آن نبودند. لذا عده‏اى مى‏گفتند: بايد به دنبال آقا روح اللّه رفت. و عده‏اى هم مى‏گفتند: بايد ديد نظر حاج شيخ چيست؟ و بايد از ايشان تبعيت كرد.

اين مسأله باعث شده بود كه امر بر من مشتبه شود، لذا به حضرت حجّت عليه‏السلام متوسّل شدم كه در اين اوضاع وظيفه من چيست؟ آيا از شيخ تبعيت كنم؟ يا دنبال آقا روح اللّه اصفهانى بروم؟ و رضايت شما در كدام است؟!

ماه مبارك رمضان بود، موقع ظهر در مدرسه فيضيه خوابيده بودم كه در عالم خواب ديدم:

“در آسمان يك تابلو سبز رنگى، شبيه به نئون، روشن است و با خط سبز بر آن نوشته شده بود:

“وَاِذا ظَهَرَ عَلَيْكُمْ البِدَع فَعَلَيْكُمْ بِالشّيِخ عَبْدُ الْكَريم”

“هنگامى كه براى شما مسئله تازه و جديدى اتفاق افتاد، بر شما باد كه به حاج شيخ عبدالكريم رجوع كنيد".

وقتى از خواب بيدار شدم، فهميدم كه بايد به دنبال حاج شيخ عبدالكريم بروم. اتفاقا حاج آقا روح اللّه اصفهانى هم كارى از پيش نبرد و سياست حاج شيخ در آن مقطع زمانى باعث حفظ حوزه علميه از شرّ رضاخان شد والاّ رضاخان قصد از بين بردن حوزه را داشت.