^{خدایا شکرت که تورا دارم ،علی رغم خالق و رب و قادر بودن بر من و هزاران رابطه دیگر بین من و تو ، می تونم با تو سخن بگویم و نیز تو با من . من می توانم ببینمت ، بشنوم آوای تو را و با تو همراهی کنم قدم به قدم .}

^{ببینمت با چشمانی که عکس تو را در موجودات عالم از برگ گل تا خورشید تابان می بیند. چهره ای واضح تر از این که به هرکجا می نگرم حضورت گرمابخش چشمانم بوده و می دانم این همه زیبایی خالقی زیبا تر از خود دارد . آوای خوشت را از لابه لای صداهای دلنشین عالم می شنوم .صدایی واضح تر از این که همه موجودات عالم در حال تسبیح تواند ؟}

^{با تو همراهی می کنم با هر گامی که بر می دارم . کجا بروم که نباشی به کدام سمت رو کنم تا همراه و با من نباشی ؛ تو که همیشه همراه من بوده ای و در چشمم تبلور وجودت را و حضورت را به تماشا نشسته ام و آهنگ کلامت صدای گوش دلم شده است . اگر مرا به خودم واگذاری چگونه ببینم و بشنوم که بی تو گنگم . خدایا شکرت که بنده توام .}