انگیزه در کربلا
محسن قرائتی:
برخلاف دنیا ی امروزکه به ثروت نیرو اطلاعات تخصص تکنولوژی و حمایت دیگران تکیه دارد اسلام کارایی و نقش همه ی انها را در کنار ایمان به خدا اخلاص نشاط و انگیزه می داند.
اما مسئله ی انگیزه:
اسلام به انگیزه ی انسان بسیار توجه دارد حتی سیر کردن گرسنگان اگر بر اساس اخلاص نباشد و انگیره ی غیر الهی داشته باشد بی ارزش است.
یکی از سوره های قران سوره ی عبس است که در ده ایه اول به شدت انتقاد می کند که چرا به روی نا بینایی عبوس شد در حالی که نا بینا نه عبوسیت را می بیند ونه خنده را ،اما اسلام اصل عبوس بودن را زشت می داند نه به خاطر فهمیدن یا نفهمیدن مردم .اسلام ارزشها و ضد ارزشها را واقعی می بیند نه قراردادی ،سیاسی اقتصادی وتعصبی.
انگیزه ی امام حسین خودنمایی ،قدرت طلبی ،وانتقام نبود.انگیزه ی امام ویارانش اصلاح در دین جدش بود . انگیزه ی یارانش رسیدن به مال ، مقام و تظاهر نبود انان با خدا معامله کردندولذا کودک اسیر شده امام ،در برابر کاخ بنی امیه سخنرانی می کند و می فرماید:به عدد دانه ها ی شن
خدا را شکر می کنم ((الحمدلله عدد الرمل و الحصی)) و زینب کبری پس
از شهادت عزیزانش می فرماید :چیزی جز زیبایی ندیدم ((ما رایت الا جمیلا)) در حالی که اگر انگیزه غیر خدا باشد باید گلایه هیا و ضعفها و ناسپاسی ها در کار باشد.
خلاصه انکه گرچه اسلام به امادگی همه جانبه در برابر دشمن توجه دارد (واعدوا لهم ما استطعتم من قوه)
به اموزش های تخصصی عنایت دارد گرچه نزد بیگانگان باشد.
(اطلب العلم ولو باصین)
به حمایت افراد توجه دارد (تعاونوا علی البروالتقوا) .
به ثروت و اطلاعات توجه دارد اما همه ی اینها به منزله ی عینک ،وسیله ی دیدن است و توفیق تنها از اوست (و ما توفیقی الا بالله)
و نصرت تنها از او می باشد (وما النصر الا من عند الله).