امام؛ آنکه دلش چشمهسار معنا بود
* امام نقش مادر را خیلی تعیینکننده میدانستند. گاهی که ما شوخی میکردیم و میگفتیم: پس زن باید همیشه در خانه بماند؟ میگفتند: شما خانه را کم نگیرید. تربیت بچهها کم نیست. اگر کسی بتواند یک نفر را تربیت کند، خدمت بزرگی به جامعه کرده است.
* هر وقت برای حضرت امام حادثهای مانند بیماری اتفاق میافتد، ایشان نزدیکترها را فرامیخواندند و سفارش مادرمان را میکردند، از سختیها و مشقاتی که مادرمان کشیده است صحبت میکردند و میفرمودند: باید رضایت مادرتان را جلب کنید.
* امام به دختر من که از شیطنت بچه خود گله میکرد، میگفتند: من حاضرم ثوابی را که تو از تحمل شیطنت حسین میبری با ثواب تمام عبادتهای خود عوض کنم.
* یک روز، روز مادر بود آقا به ما پولی دادند که به مناسبت آن روز با آن پول برای مادرانمان چیزی بخریم و به ایشان تقدیم کنیم.
* میگفتند: شریفترین شغل در عالم، بزرگکردن یک بچه و تحویل دادن یک انسان به جامعه است… در طول تاریخ از آدم تا خاتم انبیاء آمدند که انسان درست کنند.
خاطراتی از امام خمینی