^{نام طلبه :نازگل قنبري}

^{عنوان تحقيق پاياني :شفاعت در قرآن
استاد راهنما:حجة السلام آقاي مهدي زنديه
چکیده :
اگر شخص مؤمن , ايمان خودش را تا هنگام مرگ حفظ کند و با ايمان از دنيا برود , به عذاب ابدي مبتلا نخواهد شد . زيرا گناهان کوچک فرد به واسطه ي اجتناب از کبائر بخشوده و گناهان بزرگش به وسيله ي توبه ي کامل آمرزيده مي گردد و اگر موفق به توبه نشد , تحمل گرفتاريها و مصائب دنيا , بار گناهانش را سبک مي کند و سختيهاي برزخ و مواقف آغازين رستاخيز ناخالصي هايش را مي زدايد و اگر باز هم از آلودگي گناهان پاک نشد به وسيله ي شفاعت که تجلي بزرگترين و فراگيرترين رحمت الهي است و در اولياء خدا به ويژه رسول اکرم (ص) و اهل بيت گراميش مي باشد از عذاب دوزخ نجات خواهد يافت . و بر حسب روايات فراوان مقام محمود , که در قرآن کريم به رسول اکرم(ص) وعده داده شده همين مقام شفاعت است و نيز آيه ي شريفه :
وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى ؛ (در روز قيامت آنقدر پروردگاربه توعطا مي کند (وگنهکاران را به تو مي بخشد)که راضي و خشنود گردي.)
اشاره به آمرزش الهي است که به واسطه ي شفاعت آن حضرت شامل حال کساني که استحقاق دارند, مي شود . در اين تحقيق شفاعت در آيات قرآن و نيز روايات و شبهاتي که در اين زمينه وجود دارد , مطرح گرديده , وهمچنين آثار تربيتي شفاعت و شفاعت در دنيا و آخرت را مورد بررسي قرارگرفته است .}