عنوان : اسلام و محيط زيست
استاد راهنما: سركار خانم مرضيه اسكندرجوي
استاد ناظر: حجت الاسلام والمسلمين مهدي زنديه
استاد داور: سرکار خانم فاطمه رجبی
محقق: فوزيه خزايي
چكيده:
اينك اين زمين است كه با آرايش گل و گياه به وجد و نشاط آمده با پوشاك نرم و زيبايي كه از شكوفه بر خود پوشانده به خود افتخاري كند و فخري فروشد.
اما در دنياي امروز تخريب مراتع شدت يافته، آلودگي آب، زندگي انسانها را با خطر مواجه نموده است. به خاطر آلودگي هواي شهرها، بخصوص شهرهاي بزرگ تا مدتي ديگر ناقوس مرگ به صدا در مي‌آيد. خلاصه، انسانها در نتيجه نابودي محيط زيست، از بين خواهند رفت.
روند نابودي محيط زيست در سراسرجهان مخصوصاً در كشورهاي جهان سوم رو به سرعت است و با كمال تأسف در كشورهاي اسلامي سرعت بيشتري گرفته است. تأسف ما زماني بيشتر مي‌شود كه مسلماناني كه در قرآن در حدود يكهزار آيه در مورد اجزاء محیط زیست نازل شده است و در روایات به کرار بر اهميت آن تأكيد شده، پس چرا مسلمانان اين معضل را گسترش مي‌دهند.
يكي از ويژگيهاي بارز طبيعت آن است كه خداوند آن را با برنامه‌هاي خاص و طبق نيازهاي مخصوص به زمان و مكان و افراد آفريده است. تأثيرپذيري متقابل انسان و طبيعت اهميت بررسي اين موضوع را دوچندان مي‌كند. بنابراين در اين تحقيق برخي از منابع ارزشمند حياتي را كه بيشترين نقش را در چرخة حيات دارند بطور جداگانه مورد بررسي قرار گرفته است. از جمله به باد، آب، هوا، خاك، ايجاد پوششهاي گياهي و جنگلي، اشاره شده است.
اسلام براي حفاظت از محيط زيست احكام و آداب خاصي دارد كه اين احكام و آداب به عنوان راهكارهايي در حوزه‌هاي مختلف عملكرد انسان در رابطه با طبيعت مورد ارزيابي قرار گرفته است. از جمله راهكارهاي فقهي: قاعده لاضرر، قاعده اتلاف، قاعده تسبيب، و قاعده ملازمه است و راهكارهاي بهداشتي كه تحت عنوان تعامل انسان با جامعه به آن اشاره شده و راهكاري اخلاقي كه تحت عنوان تعامل انسان با ساير جانداران آمده است.