اس ام اس های ماه محرم

در سوگ تو با سوز درون مي گريم ….از نيل وفرات و شط،فزون مي گريم
گر چشمه چشم من بخشكد تا حشر……..از ديده به جاي اشك خون مي گريم

***

بخدا درهوس ديدن شش گوشه دلم تاب ندارد،نگهم خواب ندارد،قلمم گوشه دفترغزل ناب ندارد،همه گويندبه انگشت اشاره مگراين عاشقِ بي چاره يِ،دلداده يِ ،دل سوخته ارباب ندارد.

***

امام زمان (ع) خطاب به جد بزرگوارشان سيدالشّهدا (ع)مي فرمايند:
اگر روزگار مرا به تاخير انداخت و از ياري تو دور ماندم و نبودم تا با دشمنان تو جنگ وبا بدخواهان تو پيكار نمايم ، هم اكنون هر صبح و شام بر شما اشك مي ريزم و به جاي اشك در مصيبت شما از ديده خون مي بارم و آه حسرت از دل پر درد بر اين ماجرا مي كشم. (فرازي از زيارت ناحيه مقدسه)

***

قيامت بي حسين غوغا ندارد…..شفاعت بي حسين معنا ندارد
حسيني باش که در محشر نگويند…چراپرونده ات  امضا ندارد.

***

پرسيدم از هلال چرا قامتت خم است/ آهى كشيد و گفت كه ماه محرم است

***

امام حسين (ع):
من از روي خود خواهي و خوش گذراني ويا براي فساد و ستمگري قيام نكردم، بلكه قيام من براي اصلاح در امت جدم مي باشد، مي خواهم امر به معروف و نهي از منكر كنم و به سيره و روش جدّم و پدرم علي بن ابي طالب عمل نمايم.

***

كرده ام نذر كه عمري زغمت گريه كنم /آه از دل كشم و از اَلَمت گريه كنم
به غبار حرم كرببلايت سوگند /  دوست دارم كه شبي در حرمت گريه كنم

***

زينب كنار قتلگاه چون مرغ بي بال آمده ….خنجر مكش اي شمر دون زهرا به گودال آمده
از حنجر خون خدا آيد به گوش اين زمزمه…..خواهر برو سوي حرم قسم به جان فاطمه

***

براي ديدن تو بي قرارم …….. حسينا هر چه دارم از تو دارم
برآن خاكي كه افتادي به صورت…دلم خواهد به سجده سرگذارم

×××

هر كس زحسين و آل او ياد كند ….خود را زغم زمانه آزاد كند
فردا كه همه نياز ياري دارند…… با دست يداللّهي اش امداد كند

***

يا حسين بن علي دست من و دامان تو…. اي شه كون ومكان درد من و درمان تو
در دم مردن بيا اندر كنارم يا حسين…….زآنكه عمري بوده ام بر در گه احسان تو

***

در خانه دل غم حسين است /چون ماه محرم حسين است
بي شبهه بود خدا عزادار  / هرجاي كه ماتم حسين است

***

خواهرم اين جا زمين كربلاست
سرزمين غصه و درد و بلاست
خواهرم اينجا اسيرت مي كنند
در همين ده روز پيرت مي كنند
دخترم را در غريبي مي كشند
گوشواره از گوش هايش مي كشند
در همين جا كوفيان دف مي زنند
در عزايم هلهله كف مي زنند

***

دمي آهسته رو بر سوي ميدان…….عزيزم نور چشمانم علي جان
پياده شو ببوسم روي ماهت…………به اشك ديده بنمايم نگاهت

***

رفتي و بردي زدل تاب وتوانم علي….  داغ فراق تو زد شعله به جانم علي
رفتي و از رفتنت باب تو دلگير شد…. دوري روي تو كرد سير زجانم علي

***

كساني نداي حسين را لبيك مي گويند و مي توانند «فياليتني كنت معكم فافوز معكم» را آرزو كنند كه امروز در صحنه باشند.

****

عمو جان گوشه چشمي كه من آماده جنگم……..ز شوق ديدن بابا زند پر اين دل تنگم
وصيت كرده بابايم كه بر دور سرت گردم…..دراين صحرا هم آغوش علي اكبرت گردم

***

عطري كه از حوالي پرچم رسيده است ….. ما را به سمت مجلس آقا كشيده است
از صحن هر حسينيه تا صحن كربلا ….. صد كوچه وا كنيد، محرم رسيده است..

***

محرم شد از غم، نگاهم گرفت ….. به سوزان ترين اشک، آهم گرفت
شکست در گلو بغض سوزان من ….. و عطر حسين روح و جانم گرفت…
السّلام عليک يا ابا عبد الله

***

مپندار که تنها کربلائيان را بدان بلا آزموده اند، وسعت صحراي کربلا به اندازه ي همه تاريخ است..
اي دل تو چه مي کني؟ مي ماني يا مي روي؟ داد از آن اختيار که ترا از حسين جدا کند(سيد مرتضي آويني)

***

کربلا! نشان داد که با شکيب در عطشي کوتاه، ميتوان هميشه ي تاريخ را سيراب کرد..

***

عاقبت مدفن ما دشت بلا خواهد شد ….. قبله ي سوم ما کرب و بلا خواهد شد
برف سهل است اگر سنگ ببارد هر شب ….. مجلس گرم عزاي تو به پاخواهد شد… يا حسين

***
امام حسين(عليه السلام) مي فرمايند:
هر کس اين پنج چيز را نداشته باشد از زندگي خود چندان بهره اي نمي برد
عقل – دين – ادب – حيا و خوش خلقي

***

ديباچه ي عشق و عاشقي باز شود ….. دل ها همه آماده ي پرواز شود
با بوي محرم الحرام تو حسين …… ايام عزا و غصه آغاز شود..

***

دلم مست و لبم مست و سرم مست ….. بخون اي دل که صبرم رفته از دست
بخون اي دل محرم اومد از راه ….. بخون اجر تو با عباس بي دست…

***

عشق يعني غربت نور دو عين/ عشق يعني گريه بر قبر حسين
عشق را گويم فقط در يک کلام/ يا اباالفضل و حسين و والسلام

***

انگار که در کربلا آئينه اي نهاده اند تا خنکاي عالم بالا را تجربه کني و بداني که زيبائي و دلفريبي “حسين” تنها در دلهائي مي نشيند که عرش پيماست..

***

هر وقت آب مي نوشي مي گويي يا حسين؛ از اين به بعد هر وقت آب ديدي و ننوشيدي بگو: يا ابالفضل

***

آن زمان که تشنه بودي مولا! صد رشته قنات از قنوت تو گذشت
فداي لب تشنه ات ياحسين

***

يا رب اين قصه مجنون چه بود؟
کربلا و خمي از خون چه بود؟
اين همه قهقهه و مستي عشق؛
تشنگي با لب پر خون چه بود؟

***

حسين درس ايستادگي، مقاومت و شجاعت به بشريت داد و زينب درس فداكاري، ايستادگي، شجاعت، دليري و افشاگري به ما آموخت..

***

پيامبر اکرم(صلي الله عليه و آل و سلم) مي فرمايند:
«حسين مني و انا من حسين، احب الله من احب حسينا، حسين سبط من الاسباط»
حسين از من است و من هم از حسينم، هر که حسين را دوست بدارد خداوند دوست او باد، حسين فرزند زاده‏ ايست از فرزند زادگان انبياء

***

اگر غرق غم و ماتم و درديد
اگر مثل خزان خسته و زرديد
اگر از دم خورشيد جدا مانده و سرديد
اگر هرچه مفاتيح نوشتند به لب زمزمه کرديد
بدانيد، دواي غمتان غير غبار حرم کرب و بلا نيست، نگرديد…

***

عاشورا هر روز در كرب و بلاي دلمان اتفاق مي افتد؛ کوشش كنيم حسينِ دل، به دست يزيد نَفْس، تشنه لب شهيد نشود..

***

هر وقت هواي کربلا مي گيريم ….. هر چند نشسته ايم پا مي گيريم
يک عمر به راهتان نرفتيم اما ….. ده روز برايتان عزا مي گيريم… يا حسين شهيد
نازم به خورشيدي که در شام غريبان ….. قرآن به لب بر نيزه ها با ماه مي رفت
حتي سر بي پيکر و غرقابه خونش ….. يک نيزه بالاتر ز دشمن راه مي رفت