حضرت معصومه(سلام الله علیها)

در اول سال 173 ه.ق در مدینه چشم به جهان گشود. پدرگرامیشان امام هفتم شیعیان حضرت موسی بن جعفر الکاظم (علیهماالسلام) و مادر گرامیشان حضرت نجمه(علیهاالسلام) بودند.

آن حضرت(علیهاالسلام) در واقع بتول دوم و جلوه ای از حضرت زهرا(سلام الله علیها) بود.در طهارت نفس امتیازی خاص و بسیار والا اشت که امام هشتم(علیه السلام) او را معصومه(علیهاالسلام) خواندند.

فرمودند: کسی که معصومه را در قم زیارت کند، مانند آن است که مرا زیارت کرده است.

مقام علم و عرفان او در مرحله ای است که در فرازی از زیارتنامه ی غیر معروف او چنین می خوانیم:

سلام بر تو ای فاطمه دختر موسی بن جعفر و حجت و امین از جانب موسی بن جعفر.

و باز می خوانیم:

سلام بر تو ای بانوی پسندیدیده نیک سرشت، ای بانوی رشد یافته ی پاک طینت،

پاک روش، شایسته و پسندیده.

بدین لحاظ و مقامات عالی معنوی آن بانوست که حضرت امام علی بن موسی الرضا (علیهماالسلام) در فرازی از زیارتنامه ی معروفش با ما آموخته که در کنار مرقدش خطاب به او بگوییم:

یا فاطمة اشفعی لی في الجنة فإنّ لکِ عندالله شأنا من الشأن

یا فاطمه! در بهشت از من شفاعت کن، چرا که تو در پیشگاه خداوند دارای مقامی بس ارجمند و والا هستی.

امام صادق (علیه السلام):
البَنونَ نَعیمٌ والبَناتُ حَسَناتٌ، واللهُ یَسألُ عَنِ النَّعیمِ ویُثیبُ علَی الحَسَناتِ.

پسران نعمت‌ و دختران حسنه هستند، و خداوند از نعمت‌ها بازخواست مى‌كند و براى حسنات پاداش می‌دهد.

کافی، ج 6، ص 7، ح 12

امام صادق علیه السلام :

مَن سَرَّهُ أن يَكونَ مِن أصحابِ القائِمِ فَليَنتَظِر وَليَعمَل بِالوَرَعِ ومَحاسِنِ الأَخلاقِ وهُوَ مُنتَظِرٌ

هركه دوست دارد از ياران قائم باشد، پس بايد انتظار كشد و در حالى كه منتظر است، پارسايى و اخلاق نيك را در پيش گيرد

الغيبة للنعمانيّ

نگين قم