کارهاي خدا مثل هميشه عجيب و غريب است و البته مثل هميشه از روي حکمت؛ مثلاً وقتي قرار باشد خداوند نرخ سود ما را در معامله‌اي که با ديگران مي‌کنيم، مشخص کند، سخت‌گير است و با اين وصف، به ظاهر سود اندکي نصيب ما مي‌شود. تازه با کلي سفارش و توصيه روبه‌رو مي‌شويم تا مبادا حقي از ديگري ضايع شود، اما همين خدا در معامله‌اي که با خودش مي‌کنيم، با شرط اخلاص، سود کلان مي‌دهد و اهل سخت‌گيري هم نيست.

باور نمي‌کنيد يک نمونه‌اش آيه 261 سوره بقره که مثال کشت دانه گندم را برايمان مي‌زند و مزد 700 برابري در مقابل يک عمل ما. جالب اين‌که ما در قرآن با پاداش «بغير حساب» هم روبه‌رو مي‌شويم که ترجمه ساده‌اش مي‌شود بي‌حد و مرز، با اين تفاوت که بي‌حد و اندازه از نگاه خدا با نگاه انسان‌هاي حساب‌گر زميني خيلي تفاوت دارد. خب، خيلي طبيعي است که در معامله با خدا سودهايي به اين بزرگي نصيب ما بشود. حضرت علي (ع) هم فرمود «آن‌که با دستي کوتاه ببخشد، از دستي بلند پاداش مي‌گيرد.1
نکته عجيب ديگر اين‌که در معامله‌هاي دنيايي هر چند پرسود، احتمال ضرر هم وجود دارد يا حتي ورشکستگي، اما در اين تجارت، فقط بهره است و منفعت، بي‌زوال و زيان، اين را آيه 29 سوره فاطر مي‌گويد.
لابد تا حالا حدس زده‌ايد که از کدام عمل خير سخن مي‌گوييم و اگر نه لازم است بگوييم اين کار نيک با صفت‌هاي ناپسند بخل و طمع يک‌جا جمع نمي‌شود. در ضمن، ارتباط مستقيمي دارد با محرومان و مستمندان و البته با اخلاص و در خيلي جاها با پنهان‌کاري و دوري از ريا، از اين نکته هم نبايد غفلت کرد که اين عمل بايد از آن‌چه دوست داريم باشد نه از هر چه دور ريختني است و بي‌اهميت، شايد اين نکته پاياني بديهي است که بايد از مال حلال باشد و الا هر چند زياد، پذيرفته نمي‌شود.

……………………………………………. 

1. نهج‌البلاغه، حکمت 232.

منبع:نشریه خانه خوبان