1- ام وهب:

قمر مادر وهب و عروسش هانيه و خود وهب ؛ هر سه مسيحي حسين (ع) پيوستند و مسلمان پسرش وهب گفت : پسرم از تو راضي نخواهم گشت مگر اينكه به ياري پسر پيغمبر بروي ؛ تو هرگز به شفاعت جد حسين (ع)نمي رسي مگر با رضايت امام (ع) و رضايت من.

وهب پس از كشتن تعدادي از دشمنان نزد مادرش برگشت و گفت : آيا از دست من راضي شدي ؟ قمر گفت : از تو راضي نمي شوم تا در پيشگاه حسين كشته گردي.

لشگر عمرسعد پس از شهادت وهب ، سر او را به سوي لشگر امام حسين (ع)انداختند ؛ مادرش قمر سر او را گرفت و به آغوش كشيد و خون صورتش را پاك كرد و گفت :حمد و سپاس خداوندي را كه با شهادت تو روي مرا سفيد كرد .سپس سر بريده ي فرزندش را به سوي دشمن انداخت و خود عمود خيمه را از جا كند و به ميدان رفت و دو نفر از دشمنان را كشت و سپس به فرمان امام به خيمه بازگشت.(رياحين الشريعه؛ ج3؛ ص300)