ما بايد وظيفه‌مان را انجام دهيم
استاد سيدعلي‌اکبر حسيني
اگر بخواهيم به قدرت خود اتکا کنيم ناتوانيم و بايد نگران باشيم؛ چون توانايي هدايت فرزندان را نداريم، توانايي تربيت آنان را نداريم. بايد از خداي متعال مدد بخواهيم که او هادي است، او مرشد است، او هدايت‌گر است.
من يادم هست وقتي مادر مرحومه‌ام مي‌خواست ما را به خاطر کار خطايي که کرده بوديم، دعوا کند، مي‌گفت: مادر، خدا هدايتت کند. به جاي اين‌که نفرين کند، به جاي اين‌که دشنام دهد، به جاي اين‌که سرزنش کند، دعا مي‌کرد آن هم يک چنين دعاي خوبي. ما بايد وظيفه خودمان را انجام دهيم خدا هم لطفش را شامل حال ما خواهد کرد. چه‌بسا بچه‌هايي يتيم بودند و تربيت شدند و به مقام‌هاي بالا رسيدند، پدر هم نداشتند. مگر حضرت امام در يتيمي بزرگ نشدند، مگر حضرت علامه طباطبايي صاحب تفسر گران‌قدر الميزان در يتيمي بزرگ نشدند!
جواني با يقين به من مي‌گفت که من مي‌دانم هيچ‌گاه منحرف نخواهم شد. گفتم چرا؟ گفت براي اين‌که نيمه‌شب من وقتي که بيدار مي‌شوم مادربزرگم را مي‌بينم که گوشه اتاق ايستاده با چادر سفيد دست به قنوت برداشته و من برق اشکش را در آن تاريکي اتاق مشاهده مي‌کنم که ما را دعا مي‌کند، مي‌گويد: خدايا بچه‌هايم را نگه دار، بچه‌هايم را از انحراف محفوظ بدار. دعاي مادر و مخصوصاً دعاي نيمه‌شبي دفع صد بلا بکند. اگر خانه محل صدق باشد، محل محبت باشد، خيلي نبايد در تربيت بچه‌ها دلواپس بود و سخت‌گيري کرد. همان خدايي که دست من و شما را گرفته دست بچه‌هاي ما را هم خواهد گرفت و آن‌ها را در طريق خير کمک خواهد کرد. ما بايد وظيفه‌مان را انجام دهيم و اگر وظيفه‌مان را انجام داديم ديگر کار قبل از اين و بعد از اين با خداست.
