حکایتی از آيةاللَّه سيدهادى ميلانى
فرزند وى مى‏گويد: يك شب در مسجد، تازه نماز مغرب و عشا به پايان رسيده بود كه جوانى به حضورش آمد. جوان، درباره قيامت، ترديد پيدا كرده بود و مى‏رفت كه اصلى از اصولى اسلامى را انكار كند. آيةاللَّه ميلانى تبسم كرد و فرمود: «بنشين!». آن‏گاه با او شروع به گفتگو نمود.
نيمه شب هم گذشت، امّا همچنان مباحثه آن دو ادامه داشت. او توانست قلب جوان را منقلب سازد و جوان در حالى كه گريه مى‏كرد، از آيةاللَّه ميلانى خداحافظى كرد و از مسجد خارج شد.
ايشان مى‏فرمود: «قلب را بايد اصلاح كرد؛ چرا كه قلب، محلّ صدور همه اعمالى است كه از اعضا و جوارح صادر مى‏شود. اگر قلب اصلاح شد، اعمال نيز صالح مى‏شود و اگر فاسد شد، فساد اعمال را در پى دارد.
آيةاللَّه ميلانى - مرجع بيدار، ص 49