خوشا به حال شاعران ،نوحه خوانان وگريه كنان برحسين(ع)
دعبل خزايي مي گويد :در ايام عاشورا خدمت حضرت رضا (ع) شرفياب شدم ، ديدم آن حضرت با ياران خود محزون و غمناك نشسته اند ؛وقتي مرا ديد فرمود :آفرين به تو اي دعبل ؛ آفرين به ياري كننده ما به دست و زبانش ؛ سپس جايي براي من در كنار خودش باز كرد و مرا در كنار خود نشانيد و فرمود:دعبل دوست دارم براي من شعر بسرايي ؛ زيرا اين روز ها ايام اندوه ما اهل بيت و سرور دشمنان ما؛ خصوصا بني اميه است .
آنگاه فرمود :اي دعبل ! كسي كه بر مصائب ما بگريد و بگرياند حتي يك نفر را ؛اجر و مزد او با خداوند متعال است .اي دعبل كسي كه براي مصيبت هاي ما اشك از چشمانش جاري گردد و بگريد براي آنچه از دشمنان بر ما وارد شده است ؛خداوند او را در رديف ما محشور مي گرداند .
اي دعبل كسي كه براي مصيبت جدم حسين (ع)بگريد ؛البته خداوند گناهان او را مي آمرزد .
سپس حضرت برخاست و پرده اي بين ما وبانوان حرم زد و آنان را پشت پرده نشاند تا در مصائب سيدالشهدا بگريند ؛ آنگاه رو به من نمود و فرمود :اي دعبل براي حسين (ع)مرثيه بگو ؛ تا زنده هستي ياور و ستايشگر ما خواهي بود و در ياري ما تا آنجا كه قدرت و توان داري كوتاهي مكن .
منبع: معالي السبطين ،ج 1 ،ص 160)
در كتاب كامل الزيارة ازفخرالسّاجدين حضرت زين العابدين عليه السلام روايت شده است كه خداوند سبحان و تعالى كرب بلا را حرم امن و با بركت قرار داده بيست و چهار هزار سال قبل از آن كه كعبه را خلق نمايد، و چون حقّ تعالى در ابتداى قيامت زمين را به زلزله در مى آورد، و زمين كربلا را با خاكش نورانى و صاف بالا برند.
پس آن را بهترين باغ از باغهاى بهشت مى گرداند و بهترين مساكن از مسكنهاى بهشت كه ساكن نمى شود در آن مگر مقربان و پيامبران و رسولان و آن زمين روشنائى مى دهد در بهشت چنانكه ستاره هاى بسيار روشن در ميان ستاره ها براى اهل زمين روشنائى مى دهند كه نورش ديده هاى اهل بهشت را خيره ميكند.
و آن زمين مقدّس ندا ميدهد در ميان بهشت منم آن زمين طيّب و مباركى كه در آغوش گرفتم و در بر داشتم نعش بهترين شهيدان و سيد جوانان اهل بهشت حسين بن على عليه السلام را.
( كامل الزّيارة ص 86 )
حاج آقا جواد گلپايگاني نقل كرده اند كه مرحوم آيت الله العظمي خويي فرمودند:
ما در نجف اشرف در خانه ي 20 الي 30 متري زندگي مي كرديم ؛ خانم بنده روضه مي گرفت و مزاحم مطالعه ي من بود .من به ايشان گفتم : روضه خواني در منزل مزاحم مطالعه ي من است ؛ روضه ترك شد ولي چشمم مبتلا به درد شديدي شدكه هر چه مراجعه كردم خوب نشدو دكترها از معالجه ي آن مايوس شدند ؛ متوسل شديم؛ در عالم رويابه من گفته شد : بنا بود شما كور شويد ولي حالا كه متوسل شديد با تربت استشفا كنيد ؛ با تربت استشفا كردم خوب شدم.
( روزنه هايي از عالم غيب ؛ ص 186)
شهید به خون خودش ارزش می دهد .
هیچ کس به اندازه شهدا به بشریت خدمت نکرده است ؛ چون آن ها هستند که راه را برای دیگران باز می کنند و برای بشر آزادی را به هدیه می آورند و محیط عدالت را .
استاد شهید مرتضی مطهری
هرگز جز برای خدا کاری مکن.
شهیدسید مرتضی آوینی
مثل شهید مثل شمع است که خدمتش از نوع سوخته شدن و فانی شدن و پرتو افکندن است تا دیگران
دراین پرتو که به بهای نیستی او تمام شده بنشینند وآسایش ببینند.
استاد شهید مرتضی مطهری
آری دوباره قصه ی مادر به کوچه ها
دل ها قسی و مُهر به گوش و به چشم ها
شیطان زده است و نور خدا پشت ابرها
کشتند آنکه بود بر آنها پناهگاه
هنگام درد و رنج و نزولات از بلا
آن کو غیاث و مرشد و بخشنده یار بود
بر مستغیث و جاهل و افراد بی نوا
بی جرم کشته آل رسول خدای را
دشمن کنار آب ولی تشنه از جفا
جرمش همین که بوده علی را پسر که این
جوشیده از سقیفه و گردیده مبتلا
از داغ آسمان به چه سان گریه می نمود
خشکیده اشک و خون شده جاری از آن بکاء
شمشیر برلبی که به آن بوسه می نمود
جدش رسول حق ، بکشیدند از جفا
- سفارش می کنم به اینکه ، لباس سیاهی که در ماه های محرم و صفر می پوشیدم جهت حزن و اندوه در مصیبت های آل رسول (علیهم السلام ) با من دفن شود .
- و سفارش می کنم تسبیحی از تربت امام حسین (ع) که با آن در سحرها به عدد آن استغفار می کردم با من دفن شود.
-و سفارش می کنم دستمالی را که اشک های زیادی در رثای جدم حسین مظلوم (ع) و اهل بیت مکرّم او ریخته و صورت خود را با آن پاک می کردم بر روی سینه در کفنم بگذارند…
-و سفارش می کنم جنازه ی مرا روبروی مرقد مطهّر بی بی فاطمه ی معصومه قرار داده و در این حال یک سر عمامه ام را به ضریح مطهّر و سر دیگر را به تابوت بسته و به هنگام دخیل در این هنگام مصیبت وداع مولای من حسین مظلوم با اهل بیت طاهرینش را بخوانند … .
-و سفارش می کنم جنازه ی مرا در حسینیه ای که تاسیس کرده ام برای عزای جدّم قرار داده و همین عمل بستن عمامه را تکرار کنند؛ بدین ترتیب که یک سر آن را به منبر سیدالشهدا (ع) و سر دیگر را به تابوتم بسته و همانگونه مصیبت وداع را بخوانند.
- همچنین هنگامی که جسدم را در قبری که در کتابخانه ی عمومی خود ؛ در شهر قم تاسیس کرده ام می گذارند ؛ مصیبت وداع امام حسین (ع) را بخوانند.
( اقتباس از کتابچه ی وصیت نامه ی الهی اخلاقی ؛ ص 19 الی 22)
مظهر رحمت پروردگار
از مرحوم آيت الله العظمي بهجت ( رحمه الله عليه) نقل شده است كه فرمودند: مرحوم علامه در بندي در حرم كربلا؛ خطاب به امام حسين عليه السلام عرض كردند : به حق مادرت زهرا ( سلام الله عليها ) شمر را شفاعت مكن!
از ايشان پرسيدند : مگر حضرت از شمر هم شفاعت مي كند ؟ جواب دادند: امكان دارد ، زيرا اينها مظهر رحمت پروردگارند.
(در محضر آيت الله العظمي بهجت ؛ ج 1، ص 128)
راه نجات
مرحوم شيخ رجبعلي خياط فرموده اند : به نظر حقير اگر كسي طالب راه نجات باشد و بخواهد به كمال واقعي برسد و از معاني توحيد بهره ببرد ، بايد به چهار چيز تمسك كند:
اول :حضور دائم . دوم : توسل به اهل بيت . سوم:گدايي شبها ( شب زنده داري و تهجد) چهارم : احسان به خلق.
كيمياي محبت ،ص 149.
سفره ي احسان
مرحوم كربلايي احمد تهراني مي فرمودند:
تمام اين عزاداري ها و مجالس و روضه ها ، براي اين است كه فاسق و فاجر و مومن ، همگي بر سر سفره ي احسانسيدالشهدا عليه السلام نوراني شده و مورد مرحمت حضرت باري تعالي قرار گيرند.
خداوند مي خواهد به بهانه اي از سر تقصيرات اين يك مشت خاك بگذرد و گريه بر امام حسين عليه السلام بهترين بهانه است.
(رند عالم سوز ؛ ص 135)
كشتي نجات
مرحوم ميرزا اسماعيل دولابي مي فرمودند:
ماه محرم يكي از ماه هاي تكامل است و محبت و عزاداري براي امام حسين ( عليه السلام ) انسان را زود به مقصد مي رساند.
كلّنا سفن النّجاه و سفينه الحسين اسرع.
همه ي ما اهل بيت كشتي نجات هستيم ؛ ولي كشتي نجات امام حسين (عليه السلام) سريعتر است.
(طوباي كربلا؛ ص 194)
آسمان سال هاست که روی بیرون آوردن ماهش را ندارد .
راس عباس ، قمر بنی هاشم بالای نیزه بریده تاریخ سال هاست که تمام شب های جهان را روشن کرده است تا حتی در شب هم کسی حسین و راهش را گم نکند ؛ از شب یازدهم محرم سال 61
فاطمه قربانی-طلبه پایه دوم