مرد فقيرى كه نتوانسته بود آجيل و شيرينى عيد را فراهم كند،ناچار تشت و لگن خانه‏اش را برد و فروخت، تا با پول آن شيرينى‏ شب عيدش را بخرد. همسايه او از اين قضيه مطلع شد روزى براى ‏عيد ديدنى به خانه مرد فقير رفت‏ بعد از احوال پرسى و روبوسى ‏صاحبخانه به مهمان تعارف كرد كه از شيرينى و آجيل بخورند ومهمانان تعارف و خوددارى مى‏كردند صاحبخانه كه ملتفت‏ شده بود آنان مراعات حال او را مى‏كنند گفت: ملاحظه شما، ديگر براى ما تشت و لگن نمى‏شود.

(تمثيل و مثل جلد2)