اي سرسبزي حياتم , اي چشمه ساز عطوفت , اي جويبار لطافت , اي ابر رحمت , ‌اي صاحب هدايت ,‌ اي ميوه طراوت , اي سبزه زار صداقت ,‌ اي مبشر اميد , اي روح باغ زندگي ,‌ سلام بر تو و خاندان تو و بر هر انسان شايسته اي كه شور و شعور به پشت پنجره فولاد و ضريح آفتاب تو مي‌سايد .
آرزو دارم كه داربست دلم را در بست در اختيار رونق بهاري تو بگذارم تا اجازه دهي كه چلچله‌ي ياد تو بر بلندترين نقطه‌ي آن به نغمه خواني خو بگيرد .
يا غريب الغربا بهترين دعايم را به سويت به پرواز در مي‌آورم كه : زمين تشنه‌ي حضور عدالت است: پس گل غايب را به سوي دنياي حاضر روانه ساز و همه‌ي ما را به فداي قیامش لياقت ده .

اي ضامن آهو ! آنكه دل من , آهوي  رميده اي است رو به سوي تو . اماما ! از افق‌هاي دور از روشناي آينه و مهتاب به سوي تو آمده‌ام و در پي گرفتن  «خط امانم »

اي ضامن؛ هرچه نياز و نيازمندي كه رو به سوي تو دارد و دل به عطوفت سبز تو مي‌سپرد ؛ اي تماميت انسان ! اي‌جلوه گاه بلند ايمان اي عشق تابناك خراسان ! اي افتخار سرزمين ايران ! اي كه آستان مقدس تو منظر و منزل ملايك آسمان‌هاست ! اي حج حاجتمندان  ! اي نياز نمازگزاران … اي مولا ! روحم را در صحن و سراي نگاهت گذاشته‌ام با لطفت سيرابش كن.