خاستگاه امامت و خلافت
مدرسه علميه معصوميه(س) دفتر تبليغات اسلامي قم
پايان نامه سطح (2) (كارشناسي)
استاد راهنما:
حجت الاسلام والمسلمين سيد مهدي حسيني
استاد داور:
محقق:
صديقه رضايي
چكيده
يکي از مباحث مهم پس از رحلّت نبي مکرم اسلام مسأله جانشيني رسول خدا و رهبري جامعه اسلامي است و با توجه به آيات و روايات موجود در کتب ديني، پيامبر اکرم حضرت علي را به جانشيني و وصايت خود معرفي نمودند. ولي با وفات نبي مکرم اسلام، دو جريان عمده سياسي خلافت و امامت شکل گرفت که جريان اول تعيين امام و رهبر مسلمين را بر عهده خود مردم و شوراي حل و عقد مي¬دانست و جريان امامت آنرا امري الهي دانسته و نصب امام را به پيامبر اکرم و خداوند متعال نسبت داده-اند.
در نوشتار حاضر، ضمن بيان مفاهيم امام و امامت، خليفه و خلافت و خاستگاه و اهميت مساله امامت به بيان رويکرد تاريخي ماجراي سقيفه و حوادث ما بعد آن و در پايان بحث، محل نزاع در اين مساله، تبين و تحليل شده است.
پس از آن با بررسي دلائل عقلي امامت، به رد نظريه اهل سنّت در باب عدم لزوم استقلالي وجود امام و بررسي استدلال به شورا، بيعت و اجماع صحابه پرداخته شده است.
در ادامه با استفاده از آيات و روايات نبوي و اهل بيت بيان شد که مقام امامت نيازمند جعل الهي است و کسي که قابليت امامت ندارد با انتخاب سقيفه، اجماع مردم و يا گرايش گروه خاص به وي، هرگز امام نمي¬شود.
و منشاء و مبدأ نظر اين گروه، دليل روائي و قرائي نداشته و از جمله علل بعد از وقوع مي¬باشد.
پيامبر گرامي اسلام نيز در اين زمينه نصوص کافي و متيقن، از آيات و اخبار متواتر مانند آيات تبليغ، ولايت، اکمال و حديث غدير، منزلت، تقلين و… بيان فرموده¬اند و براي اين منصب، منشاء و جايگاهي الهي و ربوبي بيان داشته¬اند.
کلبدواژه¬ها: امام- امامت - خليفه- خلافت- خاستگاه.