يکي از فرزندان شهيد بهشتي مي‌فرمود: پدرم در هفته وقت خاصي را براي گردهم‌نشيني و گفت‌وگوي اعضاي خانواده دربارة مسائلي که در طول هفته مطرح بود، اختصاص مي‌دادند. خيلي به ندرت اين جلسه تعطيل مي‌شد، حتي در اوج روزهاي انقلاب نيز اين جلسه برقرار بود. همه مي‌دانستند که به‌عنوان مثال، عصر پنج‌شنبه دوساعت به غروب جلسه مشورتي تشکيل مي‌شود.
مادر چايي درست مي‌کردند و ميوه‌اي مي‌گذاشتند و همه طبق قرار کنار هم مي‌نشستيم و طبق يادداشت‌هايي که داشتيم، نظراتمان را مي‌گفتيم. يکي دوساعت جلسه گفت‌وگو برقرار بود؛ البته ممکن بود در جلسات اول به تفاهم و توافق کامل نرسيم، اما به تدريج افراد يکديگر را بهتر درک مي‌کردند، نظرات هم‌ديگر را بهتر مي‌شنيدند و همين موجب انسجام، الفت و فراواني محبت در ميان اعضاي خانواده مي‌شد.