ليندزي كان در مقاله ي « مردان مي نگرند و زنان نگريسته مي شوند » اين اصل را بيان مي كند كه: تصور مردان است كه اهميت دارد نه واقعيت وجودي زنان ؛ و وقتي اصل نگاه مردانه كه مبتني بر برهنگي زنان است ، حاكم بر روابط انسانها و تبديل به ارزش شد شناخت زن به خاطر استعداد ، آگاهي ، ايمان ، شرف و حجب و حيا معنا و مفهومي نخواهد داشت ،‌ديگر ارزش زن در فكر و انديشه او نيست.
-تدبير ديه در كنترل مفاسد ،‌حذف زمينه هاي فساد است و ابتدا بايد زمينه هاي فساد را از بين برد ،‌هميشه پيشگيري بهتر از درمان است.
حريم ريحانه (كتابچه پوشش و عفاف؛ كاري از كانون تحقيقاتي بنياد خيبر)ص 91