خواب
وقتي آيت‌الله قدوسي شهيد شدند دخترم يك ساله بود. خيلي بهانه پدرش را مي‌گرفت. به‌همين خاطر من هم اذيت مي‌شدم. بعدها يك‌بار در مدرسه بچه‌ها از او پرسيده بودند: لباس عيد خريده‌اي؟ يكي از بچه‌ها مي‌گويد: به او چيزي نگوييد، او پدر ندارد. اين حرف، دخترم را خيلي ناراحت كرده بود. دايم گريه مي‌كرد و مي‌گفت: من بابايم را مي‌خواهم! مسئولان مدرسه هم خيلي نگران بودند. مي‌گفتند اگر وضعيت روحي بچه همين باشد اين دختر مريض مي‌شود.
من هم از اين موضوع خيلي ناراحت و نگران بودم. يك شب در محلي كه سجاده‌اش را پهن مي‌كرد، دو ركعت نماز خواندم و به ايشان گفتم: بيا و خودت مشكل اين دختر را حل كن؛ من كه ديگر كاري از دستم بر نمي‌آيد. نيمه‌هاي همان شب ديدم دخترم در خواب مي‌خندد. صبح ازش پرسيدم: ديشب براي چي مي‌خنديدي؟ جواب داد: شب خواب بابا را ديدم. سوار بال فرشتگان شده بود و پرواز مي‌كرد. آمد پيش من؛ ديدم روي بال‌هاي ملائك نگين‌هاي سبز و سرخ است. وقتي بابا آمد مرا بغل كرد و  روي پايش نشاند، سرم را نوازش كرد و گفت: مادرت را اذيت نكن!
از آن روز به بعد مشكل دخترم حل شد. يك‌بار ديگر هم خواب ديده بود كه يك خوشه انگور درشت و قرمزرنگ آورده است. وقتي نزديك دخترم مي‌رسد، دخترم چند دانه از انگور‌ها را مي‌كند و مي‌خورد. صبح تعريف مي‌كرد كه آن انگورها خيلي خوشمزه بود.    

همسر شهيد