اشارت
30 اردیبهشت 1391
دکتر احمد بهشتی
آیین اسلام، دقیقاً به ویژگیهای زن توجه دارد و به مردان هشدار میدهد که مبادا این گوهر لطیفی که وسیلة دلگرمی و دلخوشی و صفای زندگی شماست و بی او هیچ و پوچید، تضییع کنید و رسالت آسمانی او را در تحکیم و استوارماندن خانواده، فراموش نمایید.
همة این ویژگیها در سخن جاودانه و حکیمانة پیامبر اسلام(ص) نهفته است که فرمود «إنَّما المراهُ لَعِبَهٌ مَنِ اتِّخَذَها فَلایُضَیِّعها؛ زن در محیط خانواده وسیلة دلخوشی است. مبادا کسی که او را میگیرد، ضایعش کند.»1
شرمآور است دستی که باید به نشان هماهنگی و صفا و صمیمیت، در دست و گردن دیگری باشد، سیلیهای گیجکننده و مشتهای کوبنده و شکننده بزند!
پیامبر خدا(ص) از اینگونه مردم تعجب میکند و میفرماید «کَیْفَ تُعانَقُ المَرأهُ بِیَدٍ ضُرِبَتْ بِها؛ چگونه دستی که زن را زده است، به گردن او حلقه میشود.»2
مگر نه قرآن مجید میفرماید «فَإنْ أطَعْنَکُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَیْهِنَّ سَبیلاً؛ اگر زنها شما را اطاعت کنند، برای اذیت آنها بهانهجویی نکنید.»3
باید حدود و وظایف و مسئولیتهای هر یک مشخص شود، تا اگر تخلف کرد، قابل مؤاخذه و تعقیب و حتی تنبیه باشد. بیشتر اختلافات خانوادگی، مخصوصاً اگر از سوی مرد باشد، نتیجة توقعات و انتظاراتی است که از حدود وظایف و مسئولیتهای هر یک خارج است. اگر انسان به پروندههای دادگاهها نظری بیفکند، متوجه میشود که بیشتر شکایات زنان از مردان، به خاطر ندادن نفقه و تخلف از وظایف شوهری است و به ندرت اتفاق میافتد که مردی از زنی شکایت داشته باشد که وظایف لازم خود را انجام نداده است.
زن چه وظایفی دارد؟ حدود این وظایف چیست؟ قرآن در یک جمله با معرفی زنان صالح، حد و مرز وظایف آنها را مشخص کرده و میفرماید «فَالصّالِحاتُ قانتاتٌ حافظاتٌ لِلْغَیْبِ؛ زنان صالح، در برابر شوهران مطیع و متواضعند و در غیاب آنها حافظ مال و ناموس آنهایند.»4
1. 1 و 2 تفسیر المیزان، ج 4، ص 373.
3. نساء، 34.
4. همان.