دکتر افروز
زن و شوهر باید برای حسن تأمین نیازهای همدیگر تلاش کنند. وقتی که نیازهای فطری، به نحو مطلوب تأمین شد، نشاط صددرصد ایجاد می‌شود. نشاط واقعی در سایه حسن تأمین نیاز فطری بشر به شیوه مطلوب و مشروع است. به عنوان مثال، خدا انسان‌ها را محبت‌پذیر و اخم‌گریز آفریده است. انسان‌ها تشویق‌طلب و تنبیه‌گریز، تکریم‌طلب و تحقیرستیزند و خودشیفتگی دارند، همه انسان‌ها دوست دارند تا ابد زندگی کنند. کسی که دوست دارد بمیرد، افسرده است. نشانه‌های افسردگی آرزوی مرگ است. همسر من دوست دارد محبوب و مورد تکریم من باشد، نیازهای فطری و روانی دارد، به جاذبه کلامی نیاز دارد. یکی از راه‌های تکریم‌اش این است که خوب صدایش کنم. همسر دوست دارد که در کنار دیگران هم تکریم شود. اگر با نگاه و کلام تکریم‌آمیز که بیانگر اوج محبت و عشق است و نشاط می‌آورد به او نگریستیم و با او سخن گفتیم، جاذبه ایجاد می‌کند، اما اگر انسان خدای ناکرده لطافت‌های کلامش برای دیگران باشد، ولی برای همسرش نباشد، جاذبه ایجاد نمی‌شود. این نیاز بشر است.
همه دوست دارند مورد احترام قرار گیرند. کدام یک از خانم‌ها و آقایان دوست ندارند همسرشان مؤدب، مهربان و صمیمی صدایش کند؟ همه دوست دارند. چه کسی دوست ندارد وقتی از خانه بیرون می‌رود، همسرش جلو پایش بایستد و وقتی برمی‌گردد، به استقبالش بیاید؟ این‌ها نیازهای بشر است. نیازهای شناختی، بصری، کلامی، رفتاری و جنسی همسران متقابل است. اگر این نیازها به شیوه مطلوب و مشروع در خانواده تأمین شود نشاط به مراتب بیش‌تر می‌شود. خیلی از مواقع، عادت‌های ما نمی‌گذارد به ارزش‌ها بپردازیم. ارزش‌ها را قربانی عادت‌ها می‌کنیم. حضرت علی(ع) فاطمه‌زهرا(س) را با واژه‌های حبیبتی، زهرا، ام‌الحسن و واژه‌های خوب صدا می‌کردند.