«دنياي ديدن، دنياي عجيبي است. ديدني‌ها بسيار است و انسان آزمند هوسران، هرآن‌چه را مي‌بيند، مي‌خواهد. چشم، دريچه دل مي‌شود؛ چنان‌که شاعر، با دلي پردرد مي‌گويد:
زدست ديده و دل هردو فرياد
که هرچه ديده بيند، دل کند ياد
بسازم خنجري نيشش ز فولاد
زنم بر ديده تا دل گردد آزاد
در اين ميان، چشم و هم‌چشمي، آفت بزرگي است که از گرفتارشدن تا خلاصي يافتن از آن، راهي طولاني و سخت را بايد پيمود. چشم و هم‌چشمي، ريشه درخت زندگيِ آدمي را مي‌سوزاند و بر غم و غصه او مي‌افزايد.
دين انسان‌ساز اسلام هم با عنايت و توجه به همين مسأله، بارها و بارها آدميان را از نزديکي به وادي پرخطر چشم و هم‌چشمي برحذر داشته، آنها را به ترک اين عمل نکوهيده فراخوانده است.»
از اين مقدمه شعاري که بگذريم در مابقي کتاب، دو استاد بزرگوار حجج‌ اسلام سيدعلي‌اکبر حسيني و دکتر مرتضي آقاتهراني نکته‌ها و خاطره‌هاي خواندني بسياري درباره اين موضوع دارند. درباره داشتن اين کتاب چشم و هم‌چشمي کنيد!