پس از آن كه ابزار و ماشين آلات دوران صنعتى به مدد ماهيچه‏ها آمدند دوران صنعتى در زندگى بشر پديدار شد . در اين ميان گسترش تكنولوژى و پيشرفت علوم به مرحله‏اى رسيد كه دوران فرا صنعتى (دوران مجازى) فرا رسيد و دست‏يافته‏هاى علمى اين بار به مدد ذهن بشر و بهره‏برى هوشى آن مورد توجه قرار داد .
به عنوان مثال: مؤسسه‏هايى كه از ابزار دوران فرا صنعتى بهره مى‏برند، پيشتازان مديريت نوين آينده در جهان هستند . زيرا در دوران فرا صنعتى اصل بر دانش است و ماهيت اطلاعات، متبادله در شبكه، همان دانشى است كه افكار فرد دانشمدار ( Knowledge Sharing) را دائما با به كارگيرى همه ابعاد و جوانب آن در تعامل با يكديگر قرار مى‏دهد . در نتيجه برقرارى اين تعامل، فناورى به وجود آمده است كه مى‏تواند دانش مرتبط با پديد آورندگان، مصرف كنندگان و وضعيت كمى و كيفى محصولات و خدمات را در آن گردآورى و تدوين نمود . پس ستون فقرات و خميرمايه تكنولوژى پايه‏اى در اين عصر بر مبناى (Information communication Technology) يا ناميده شده است . لذا لازمه بهره‏گيرى از اين تكنولوژى تلاش شبانه روزى براى فراگيرى اين فناورى است .

جالب است‏بدانيد كه متخصصين اين امر با بهره‏گيرى از روزمرگى زندگى بشر و شناخت نيازها، ضرورت‏ها، ظرفيت‏ها و ظرافت‏هاى آن پس از پردازش اين مؤلفه‏ها به ايجاد زندگى روزآمد با استفاده از ابزارها و وسايل اين تكنولوژى همت گماشت كه اساس آن صرفه جويى در زمان و هزينه‏ها و دستيابى سريع و بدون دغدغه به نيازهاى زندگى است . به عنوان مثال: بارها در زندگى خود پيش آمده است كه براى حل مشكلات و مسائل خود به كتابى يا متخصصى مراجعه كرده اما با ظهور اين تكنولوژى مى‏توان مشكلات زندگى را شخصا حل نمود . به خاطر همين است كه با اطمينان كامل مى‏توان گفت كه هيچ يك از دست‏ساخته‏هاى بشرى به اندازه تكنولوژى اطلاعات در زندگى انسان‏ها تاثير گذار نبوده است .
در جهان امروز كسانى كه به عرصه فناورى و تكنولوژى قدم مى‏گذارند در حقيقت در دنياى متفاوت باديگران زندگى مى‏كنند، اينان با رقابت فشرده جهانى و دستيابى به دانش و آگاهى، براى ديگران حق انتخاب قائلند و با نگرشى عميق جهت داشتن زندگى هوشمند در استفاده از يافته‏هاى هوشمندانه در تكاپو و تلاشند . افراد اين جامعه مرزبندى بين‏المللى را نمى‏شناسند و در حصار جغرافيايى محدود نمى‏شوند . زيرا با فشار دادن يك كليد (Enter) به وسيله يك انگشت از كشورى به كشورى ديگر و از قاره‏اى به قاره‏اى ديگر بدون تغيير مكان و با سرعت هر چه تمام گشت و گذار مى‏كنند و بالاخره آفتاب در اين سرزمين غروب نمى‏كند .
اما واقعا تكنولوژى اطلاعات را چگونه مى‏توان تعريف كرد؟
فناورى اطلاعات را مى‏توان نقطه همگرايى الكترونيك و پردازش اطلاعات دانست . اين همگرايى دو سويه، ابزارهاى جديدى را براى گردآورى، ذخيره سازى، پردازش، سازماندهى، انتقال و نمايش اطلاعات در اختيار انسان قرار مى‏دهد . تكوين و توسعه ابزارهاى هر چه كارآمدتر، بخش فناورى اطلاعات را دستخوش دگرگونيهاى عميق مى‏سازد . فناورى اطلاعات كامپيوتر را به عنوان ابزارى ساده و قابل درك براى تمامى افراد مطرح كرده و از انحصار متخصصان خارج نمود .
فناورى اطلاعات اينترنت را به عنوان ادبيات دنياى الكترونيك به عنوان يك ابزار ارتباطى ساده به جهان به معنى ديگر به جامعه‏اى تبديل كرد كه در آن افراد ساعات زيادى از عمر خود را در آن مى‏گذرانند، در آن تفريح مى‏كنند . مشغول به كارند، ياد مى‏گيرند، اخبار را مى‏شنوند و مى‏بينند، تحقيق و پژوهش مى‏كنند، كارهاى مالى و بانكى خود را انجام مى‏دهند، محصولات و خدمات مؤسسات و شركت‏ها را ديدار مى‏كنند و . . .
پيشرفت‏هاى حاصل در زمينه فناورى اطلاعات را مى‏توان، بى‏شك ناشى از پيشرفت اخير دانش ميكروالكترونيك دانست . زيرا نتايج دقيق علمى و تكنولوژى به دست آمده درعرصه ترانزيستورها، نيمه هاديها و مدارهاى يكپارچه چنان بوده است كه امروزه تمامى شاخه‏هاى اقتصادى را تحت تاثير خود دارند .
پيشرفت‏حاصله در اين فناورى باعث‏بهبود بخشيدن زياد عملكرد فنى در صنعت الكترونيك و ديگر شاخه‏ها شده است . با مطرح شدن نظريه فناورى اطلاعات در اواخر دهه 1980، شبكه اينترنت جهانى متشكل از كامپيوتر و فناورى‏هاى ارتباطى مربوط به آن، ابزارى مناسب براى گسترش فناورى اطلاعات شناخته شده است . در حجم عظيمى از كامپيوترهاى شخصى بشر، اطلاعات بشر وجود دارد حتى به بيان ديگر در شبكه‏هاى محلى، بدين وسيله تكنولوژى اطلاعات با پتانسيل زيادى در جهان توسعه يافته است . پس به يادگيرى اين فناورى جهت ورود به سرزمين تكنولوژى اطلاعات بايد كوشا باشيم چون كه بدون كاربرد معقول فناورى، فناوريهاى اطلاعاتى، فعاليت‏ها تقريبا بى‏فايده و بى‏نتيجه خواهد بود .

سيد شهاب طباطبايى آرانى/مهندسى علوم كامپيوترى