آیاتی که امام حسین علیه السلام درمسیر راه به آن استناد فرمودند(1)
حرکت امام حسین براساس قران( محسن قرائتی)
آیه ی اول: همین که نماینده ی یزید در مدینه (مروان)تصمیم گرفت که ازامام حسین برای یزید بیعت بگیرد،امام فرمود:(( ویلک یا مروان فانک رجس)) وای برتو ،تو پلید هستی و ما خانواده ای هستیم که خداوند در شان ما فرموده است :
(انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس واهل البیت و یطهرکم تطهیرا)
همانا خداوند می خواهد ازشما اهل بیت هر پلیدی احتمالی و شک و شبهه ای را بزداید وشما را چنانکه باید و شاید پاکیزه بدارد .
آیه دوم : امام حسین در پایان وصیت نامه ای که قبل از حرکت به کربلا نوشتند ،به این آیه استناد کردند(و ما توفیقی الا بالله علیه توکلت و الیه انیب) توفیق من جزبه اراده ی خداوند نیست که براو توکل کرده ام و به او روی آوردم .
آیه سوم :همین که برای فرار از بیعت با یزید ،ازمدینه به سوی مکه خارج شدند (28 رجب) این آیه را تلاوت کردند:((فخرج منها خائفا یترقب قال رب نجنی من القوم الظالمین))
آنگاه که موسی از انجا ترسان و نگران بیرون شد و گفت :پرودگارا مرا از قوم ستمکار نجات بده.
آیه چهارم : شیخ مفید می گوید: همین که امام حسین به سوی مدینه رهسپار شد، گروه هایی از جن و فرشته برای یاری آن حضرت حاضر شدند ،اما امام این آیات را تلاوت کردند :( اینما تکونا یدرککم الموت و لو کنتم فی بروج مشیده)
هرجا که باشید ولو در برجها ی استوار سر به فلک کشیده مرگ شما را فرامیگیرد . همچنین آیه ی :((لبرز الذین کتب علیهم القتل الی مضاجعهم)) کسانی که کشته شدند،در سرنوشتشان نوشته شده بود که با پای خویش به قتلگاه خود رهسپار می شدند.
آیه پنجم : همین که امام حسین شب جمعه سوم شعبان قبل از حرکت به کربلا وارد مکه شدند،این آیه را تلاوت کردند:( ولما توجه تلقاء مدین قال عسی ربی ان یهدینی سواء السبیل) و چون رو به سوی مدین نهاد گفت باشد که پرودگارم مرا به راه راست راهنمایی کند .
آیه ششم : در مکه همین که با ابن عباس گفتگو می کردند درباره ی بنی امیه این آیه را تلاوت فرمودند:(انهم کفروا بالله وبرسوله ولایاتون الصلاه الا کسالی)
انان به خداوند و پیامبر او کفر ورزیدند و جزبه حالت کسالت به نماز نپرداختند …… . و همچنین آیه ی (مذبذبین بین ذلک لا الی هولاء ولا الی هولاء ومن یضلل الله فلن تجد له سبیلا )
در این میان بین کفرو ایمان سرگشته اند،نه جزو مومنان و نه جزو نامومنان و هرکس که خداوند در گمراهی واگذارش،هرگز برای او بیرون شدنی نخواهی یافت . و فرمودند:(کل نفس ذائقه الموت و انما توفون اجورکم ) هر جانداری چشنده ی طعم مرگ است و بیشک در روز قیامت پاداشهایتان را به تمامی خواهند داد.
آیه هفتم: درآستانه ی عید قربان که امام حسین از مکه به سوی کربلا حرکت کردند نماینده یزید در مکه راه را بر امام بست ،درگیری با تازیانه رخ داد به امام حسین گفت می ترسم شما میان ما شکاف بیفکنی
..حضرت این آیه را تلاوت فرمود:( لی عملی و لکم عملکم انتم بریئون مما اعمل و انا بریء مما تعملون) عمل من از ان من وعمل شما از ان شما ،شما از انچه من می کنم بری و برکنارید و من از انچه شما می کنید بری و برکنارم.