انتظار فرج و ظهور آن حضرت

انتظار فرج در هر کاری، یکی از اعمال صالح به شمار می آید؛ البته انتظار فرج کلی که فرج آل محمد صلی الله علیه و آله وسلم و شیعیان ایشان و فرج دین است، برترین انتظار فرج هاست؛ چنان که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرموده است: «برترین اعمال امت من، انتظار فرج است». امام علی علیه السلام نیز می فرماید: «منتظر فرج باشید… زیرا محبوب ترین عمل ها به سوی خداوند، انتظار فرج است». ارزش و اهمیت انتظار زمانی روشن می شود که با نگاهی به آیات قرآنی، درمی یابیم خداوند متعالی، اهل بیت علیهم السلام ، پیامبران و فرشتگان همگی خود را منتظران حضرت می دانند. انتظار فرج آن حضرت به قدری فضیلت دارد که امام صادق علیه السلام فردی را که منتظر این امر باشد و در این حالت بمیرد، برابر با کسی دانسته که همراه حضرت مهدی(عج) در خیمه او باشد.

«این المتحیر لاعاده المله و الشریعه»

کجاست آن کس که برای برگرداندن (حقایق) ملت و شریعت اسلام انتخاب شده است.

مراد از ملت و شریعتی که باید به وسیله او احیاء شود و به دست با کفایت او انجام گیرد همان ملت و طریقه حضرت ابراهیم است.

الشریعة : شریت به حسب لغت راه روشن و آشکاری است که آدمی را بر لب آب می رساند و آیین دین را هم که شریعت گویند به آن

تشبیه شده چون همان قسم است که آب سبب حیات دنیایی و زندگی موجود زنده است و بدان بستگی دارد و این هم سبب حیات ابدی و سعادت

دنیا و آخرت است و این راه روشن را شریعت گویند.

الامام المأمون

امام زمان پیشوا و مقتدایی است که خدا او را مأمون و مورد اطمینان خود دانسته و تمام اسرار عالم و رموز خلقت و علوم اولین و آخرین را به حضرتش به ودیعت سپرده است.

معنای دیگر آن است که امام زمان در حفظ و امن الهی قرار دارند و از جمیع بلیات محفوظ می باشد.

استقامت در حفظ ایمان و عقیده

حفظ ایمان و دین از شیاطین، کافران، منافقان، دشمنان اهل بیت علیهم السلام و نیز شبهه هایی که هر لحظه ممکن است به عرصه ایمان و دین شخص رخنه کرده و هجوم آورد بسیار مهم است. ثبات و استقامت در حفظ ایمان و عقیده و صبر و تحمل بر مصیبت ها و شماتت دشمنان بسیار مشکل است، مگر برای کسی که لطف ویژه خداوند شامل حالش شود. راه ثبات عقیده و حفظ ایمان و نگهداری نفس از طغیان و عصیان، در عمل کردن به وظایف است. ائمه اطهار علیهم السلام در روایات بسیاری، مسلمانان را به صبر و استقامت در حفظ ایمان و عقیده امر کرده اند. امام جواد علیه السلام می فرماید: «مهدیِ ما را غیبتی خواهد بود. پس هر کس بر دین خود ثابت بماند… در قیامت در درجه من و با من خواهد بود».

هیچکس به من نگفت :

که غیبت شما ، به معنای نبودن نیست ، بلکه به معنای ندیدن هم نیست ، چرا که تو روی فرش مجالس ما ، قدم می گذاری . در بین مایی ، ما را می بینی و می شناسی. ما هم تو را می بینیم ولی نمی شناسیم. مگر نه این که شما را تشبیه کرده اند به یوسف علیه السلام که برادران را دید و شناخت ، او را با این که دیدند نشناختند.

مگر نه این است که در دعای ندبه می خوانیم ، ای غایبی که غایب از ما نیستی ؛ فدایت شوم، ای دور از مایی که از ما دور نیستی.

مگر نه این است که وقتی می آیی ، خلایق انگشت به دهن می مانند که ما این آقا را نه یکبار ، بلکه بارها دیده ایم. پس تو اینجایی در بین ما ، ولی غایبی ، یعنی ناشناخته ای ، نشناختن هم گناه ماست، مشکل تو نیست ، تو برای من غایبی که نمی شناسمت.

ای کاش در نوجوانی به من گفته بودند که با شناخت تو ، غیبت حداقل برای خودم ، تمام شدنی است.

ای کاش بودنت را هر لحظه با تمام وجودم حس می کردم.

بارها روی تو دیدم ولی نشناختم لاله از باغ رخت چیدم ولی نشناختم

کعبه را کردم بهانه تا بگردم دور تو آمدم دور تو گردم ولی نشناختم

حسن محمودی

اين الطالب بدم المقتول بكربلا

مهدي جان !

ما را درياب ! كه خوب ميدانيم ماييم كه در غيبت به سر مي بريم ، در غيبت از خود و از مولاي عشق و شما حاضرترين حاضرانيد .

اين ماييم كه پرده غفلت و زنگار گناهان ؛‌چون خاري در چشمانمان فرو رفته و مانع ديدار يارمان گشته است .

آقاي خوبم !

اين ماييم كه معناي عدالت را بد رستي نمي دانيم و مدينه فاضله مهدوي را باور نكرده ايم .

وماييم كه تنها شما را در دعاهاي ندبه و در آدينه ها كه دل هايمان غرق دلتنگي است ، ياد مي كنيم و در عرصه هاي ديگر به دست فراموشي سپرده ايم .

ادامه »

شناخت امام زمان(عج)

اعتقاد به امامت، یکی از پایه های بنیادی و اساسی اسلام است؛ به گونه ای که اگر مسئله امامت از اسلام برداشته شود، مفهومی نخواهد داشت. از این رو، خداوند متعالی در روز غدیر خم، بر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم واجب کرد که امامت حضرت علی علیه السلام را به مردم ارائه کند و مسئله ولایت را تکمیل کننده رسالت خود و تمامی پیامبران قبل قرار دهد. یکی از اصول اعتقادی که در تمامی عصرها بر بشر، به ویژه مسلمانان واجب است، شناخت امام زمان می باشد؛ چنان که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم می فرماید: «هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است». از سوی دیگر، شناخت و معرفت به امام، تنها وسیله نجات انسان از گمراهی است؛ زیرا با معرفت او می توان مدعیان دروغین مقام و منصب آن حضرت را شناخت.