الغوث
غوث:به معنای یاری،نصرت،کمک،دادرسی،فریاد رسی آمده.
این لقب بازگرفته از اسماء خدا است چون در حقیقت خدا دادرس بندگانش می باشد.
از القاب خاصه آن حضرت “الغوث” است و معنای آن فریاد رسی است و حقیقتا معنای این لقب الهی ، مجرد اسم نیست و این معنا محقق نمی شود مگر این که صاحب این لقب دارای قوه سامعه ای باشد که هر کس در هر جایی در مقام استغاثه برآید ،بشنود.بلکه دارای احاطه علمی به حالات درماندگان باشد و همچنین دارای قدرت و توانیی باشد که اگر صلاح دانست درمانده را نجات دهد و از گرداب بلا رهایی بخشد و این مقام شایسته کسی است که دارای مقام امامت و بساط ولایت باشد.
این المنتظر لاقامة الامت و العوج
کجاست آن کسی که منتظریم اختلاف و عیب و کجی اهل عالم را اصلاح و به راستی و درستی بازگرداند.
کلمه “منتظر” اسم مفعول از باب افتعال است ،به معنای انتظار کشیده شده که دیگران در انتظار او به سر می برند.
شناختن نشانه های ظهور
یکی از وظایف شیعیان در دوران غیبت، شناخت نشانه های ظهور امام زمان(عج) است. هر فردی در دوران آخرالزمان برای اینکه امام خود را بشناسد، باید از نشانه های ظهور و وقایعی که در دوران ظهور اتفاق خواهد افتاد، آگاه باشد. در این صورت، از افتادن در منجلاب گمراهی و فساد نجات می یابد و با کسب معرفت و شناخت این نشانه ها از راه مطالعه روایاتی که در این زمینه آمده، خود را برای خدمتگزاری به آن حضرت آماده می کند. از سوی دیگر، اطاعت از اوامر امام زمان(عج) بر هر شخصی واجب و لازم است. لذا به هنگام ظهور آن حضرت، باید با شناخت کامل به یاری ایشان شتافت و دست بیعت به سمت آن بزرگوار دراز کرد.
العلم المنصوب
در این عبارت به امام عرض می کنیم شما نشانه ای هستید که خدا برای هدایت بندگانش نصب فرموده تا هم نشانه خدا و هم سبب هدایت ممکنات از اولین و آخرین شوید. بنابراین هر نوع هدایت در عالم صورت گیرد و هر کجا ظهور یابد از آن حضرت می باشد.
این المعد لقطع دابر الظلمة
کجاست آن کسی که برای برکندن
ریشه ظالمان و ستمگران مهیا و آماده گردیده.
بازگویی فضیلت های وجودی حضرت
یکی از وظایف منتظران این است که در هر مکان و به هر مناسبتی که سخنی از امام زمان(عج) به میان آورده می شود، از فضیلت ها، معجزه ها، کرامت ها و آثار وجودی ایشان بگویند. امام صادق علیه السلام به یکی از یاران خود به نام فضیل فرمود: آیا می نشینید و با یکدیگر گفت وگو می کنید؟ فضیل عرضه داشت: آری فدایت شوم. امام صادق علیه السلام فرمود: «همانا من آن مجالس را دوست می دارم؛ پس امر ما را احیا کنید. ای فضیل، خداوند رحمت کند کسی که امر ما را احیا نماید». رهرو راه انتظار در مجالسی که به نام آن محبوب دل ها تشکیل می شود، حضور می یابد تا ریشه های محبت او را در دل خود محکم تر کند. امام رضا علیه السلام فرمود: «هر کس در مجلسی بنشیند که در آن مجلس امر ما زنده می گردد، روزی که دل ها می میرد، دلش نخواهد مرد».
العلم المصبوب
مصبوب اسم مفعول از ماده “صبّ” است و “صب” به معنای ریزش است. “علم مصبوب” یعنی علم و دانش ریخته شده جهت استفاده خلق برای رشد و کمال به این معنا که تمام علوم الهی و اسرار ربانی و معارف حقیقی و هم آن چه از علوم که در کتب الهی جمع است نزد آن حضرت می باشد که خدا بر مردم مثل باران رحمت باریده است.
این المرتجی لازالة الجور والعدوان
کجاست آن یگانه کسی که برای برانداختن اساس ظلم و عدوان مورد امید و نظر (خلایق) است.
الرحمه الواسعه
رحمت به معنای احسان،بخشش و فضل و نعمت آمده . لذا آن حضرت رحمت الهی است که وسعت داده شده و تمام عالم از وجود مبارک او بهره مند می شوند. امام زمان بزرگ ترین مرتبه از مراتب رحمت الهی است. چون رحمت خدا مراتبی دارد که هر نعمتی به تناسب مقام و منزلتش نزد خدا ،دارای مراتب عالی تر می باشد.و بالاترین و مهمترین از مراتب نعمت و رحمت الهی وجود مقدس امام زمان است.
این المدخر لتجدید الفرائض و السنن کجاست آن کس که برای تجدید و احیاء در زنده کردن ( فرائض و سنن در آئین اسلام که فراموش شده) ذخیره شده است. در اثر استیلای رؤسای جور و فراهم آوردن شهوات و هواهای نفسانی ، واجبات الهی و سنن دینی در جامعه مسلمین از یاد رفته و دستورات و روش های اسلامی متروک و از میان رفته و چه بسا به واسطه مرور زمان و پیروی هوای نفس متدرجا آنان که به وجود امام هم معتقد بودند آن را از یاد برده باشند.