امام كاظم(ع):
«ان مثل الدنيا كمثل الحبه مسها لين و فىجوفها السم القاتل يحذرها الرجال ذووا العقول و يهوى اليهاالصبيان باءيديهم».
دنيا همانند مار است، دست كه به آنبگذارى نرم است اما در ميانآن زهرى كشنده است كه عاقلان از آنپرهيز مىكنند و كودكان بادستخود با آن بازى مىكنند.
تحف العقول، ص292.
امام على(ع):
«ايها الناس انظروا الى الدنيا نظر الزاهدينفيها».
به دنيا نظر كنيد مانند نگاه كردن كسانى كه از آناعراض و دورىنمودهاند.
نهج البلاغه ، خطبه 103
امام كاظم عليه السلام:
«مجالسة اهل الدين شرف الدنيا والآخرة و مشاورة العاقل الناصح يمن و بركة و رشد و توفيق من الله فاذا اشار عليك العاقل الناصح فاياك والخلاف فان في ذلك العطب» .
همنشينى با اهل دين شرف دنيا و آخرت است و مشاورت با خردمند خيرخواه، ميمنت و بركت و هدايت است و توفيقى از خداوند. پس چنان چه شخص عاقل و خردمند تو را راهنمايى كرد مبادا سرپيچى كنى كه هلاك خواهى شد
بحار، ج78، ص313
امام على عليه السلام:
«من لم يتدارك نفسه باصلاحها اعضل داءه و اعيى شفاءه و عدم الطبيب»
كسى كه به اصلاح نفس خويش نپردازد و هر چه زودتر خود را درمان ننمايد بيمارىاش تشديد مىشود و علاجش سخت مىگردد و فاقد طبيب معالجخواهد شد.
(مستدرك، ج2، ص310)
رسول خدا صلى الله عليه و آله وسلم:
«يا على ما حاز من استخار و لا ندم من استشار» .
اى على! كسى كه از خدا طلب خير كرد سرگردان نشد و كسى كه مشورت كرد پشيمان نگشت.
امالى طوسى، ص136.
رسول اكرم(ص):«اجملوا فى طلب الدنيا فان كلا ميسر لما كتب لهمنها».
در طلب دنيا معتدل باشيد زيرا به هر كس هر چه قسمت اوست مىرسد.
نهج الفصاحه،67.
امام صادق (ع): «اذا دعوت فاقبل بقلبك فظن حاجتك بالباب».
هرگاه دعا كردى با دل روى آور و آنگاه گمان داشته باش كه حاجتت دم در است [ومطمئن باش به اجابت آن].
بحارالانوار: ج93، ص305.
امام صادق (ع): «اذا اراد احدكم ان لايسئل ربه شيئا الا اعطاه فليياس منالناس كلهم و لايكون له رجاء الا من عندالله فاذا علم ذلك من قلبه لم يسئله شيئاالا اعطاه».
هرگاه يكى از شما بخواهد كه هر چه از خدا مىخواهد خدا به وى بدهد بايد از همه مردم نااميد و مايوس گردد و هيچ اميدى جز به درگاه خدا نداشته باشد، و چون خدا اين حالت او را بداند هرچه از وى بخواهد به او بدهد.
عده الداعى:8- ص97
امام على(ع): «فلتكن الدنيا فى اءعينكم اءصغر من حثاله القرظو قراضه الجلم».
پس دنيا بايد در نظر شما كوچكتر باشد ازتفاله برگ درختسلم واز خرده ريزهاى كه از مقراض مىافتد.
خطبه32نهج البلاغه.