امام صادق (ع): «اذا اراد احدكم ان لايسئل ربه شيئا الا اعطاه فليياس منالناس كلهم و لايكون له رجاء الا من عندالله فاذا علم ذلك من قلبه لم يسئله شيئاالا اعطاه».
هرگاه يكى از شما بخواهد كه هر چه از خدا مىخواهد خدا به وى بدهد بايد از همه مردم نااميد و مايوس گردد و هيچ اميدى جز به درگاه خدا نداشته باشد، و چون خدا اين حالت او را بداند هرچه از وى بخواهد به او بدهد.
عده الداعى:8- ص97
امام على(ع): «فلتكن الدنيا فى اءعينكم اءصغر من حثاله القرظو قراضه الجلم».
پس دنيا بايد در نظر شما كوچكتر باشد ازتفاله برگ درختسلم واز خرده ريزهاى كه از مقراض مىافتد.
خطبه32نهج البلاغه.
امام على عليه السلام:
من عمل بالعدل فيمن دونه رزق العدل ممن فوقه
هر كه با زير دستخود به عدل و داد عمل كند از عدالت مافوق خود برخوردار شود.
(ابن ابى الحديد، ج20، ص308)
امام على عليه السلام:
العدل صورة واحدة، والجور صور كثيرة، و لهذا سهل ارتكاب الجور، و صعب تحرى العدل، و هما يشبهان الاصابة في الرماية والخطا فيها، و ان الاصابة تحتاج الى ارتياض و تعهد، والخطا لايحتاج الى شىء من ذلك
عدالت و دادگرى يك چهره دارد و ستم چهرههاى زياد، و از اين روست كه ارتكاب ظلم و جور آسان و به دست آوردن عدالتسخت است، و اين دو شبيه است به هدف خوردن و خطا رفتن در تيراندازى، زيرا به هدف نشستن تير، نياز به كوشش و مهارت دارد ولى به خطا رفتن آن، نيازى به هيچ كدام از اينها ندارد.
(ابن ابى الحديد، ج20، ص276)
امام على (ع) مىفرمود: اهل تقوى نشانه هايى دارند كه با آنان شناخته مىشوند [از جمله: ] راستگويى، امانت دارى، وفاى به عهد و پيمان، اهل فخر فروشى و بخل نبودن، صله رحم بجا آوردن، ترحم بر بيچارگان، فرمانبردارى كم از زمان، گسترش كار خير، خوش اخلاقى، بردبارى بسيار، پيروى از دانش در آنچه كه موجب تقرب به درگاه خداست. خوشا به حالشان و نيكو باد فرجامشان!
(بحار، ج97، ص289)
امام صادق (ع): «ان الله لايستجيب دعاء بظهر قلب ساه فاذا دعوت فاقبل بقلبكثم استيقن الاجابه».
خداى تعالى دعايى را كه از دل غافل و بىخبر برخيزد مستجاب نمىكند، و چون دعا مىكنى با دل روى آور [و دلت همراه زبانتباشد] و سپس به اجابت آن مطمئن باش.
بحارالانوار: ج93، ص305.
امام صادق علیه السلام :
لا تكونن اول مشير و اياك والراى الفطير» .
در مشورت نخستين كسى مباش كه نظر مىدهد و از اظهار راى ناپخته بپرهيز!
الدرة الباهرة، ص31.
امام على (ع): «واعلم ان كل فتنه بدوها حب الدنيا و لاتغبط احدا بكثره المالفان مع كثره المال تكثر الذنوب لواجب الحقوق».
[اى موسى]بدان كه آغاز هر فتنهاى دوستى و محبت دنياست.و بهمال زيادهيچ كس غبطه نخور، زيرا مال بسيار مايه گناه بسياراست بهخاطر حقوق واجبه.
اصول كافى، ج3، ص203.
رسول اكرم (ص): «اتقوا الدنيا فوالذى نفسى بيده انها لاسحر منهاروت و ماروت».
از دنيا بپرهيزيد، قسم به آن كس كه جان من در كف اوست كه دنيااز هاروت و ماروت ساحرتر است.
نهج الفصاحه ص 44
امام موسى كاظم (ع) فرمود: همانا براى خدا در زمين بندگانى است كه براى حاجات مردم كوشش مىكنند، اينان روز قيامت در امانند و هر كه به مؤمنى شادى رساند، خداوند روز قيامت دلش را شاد سازد.
(كافى، باب السعى فى حاجة المؤمن، ح2)
