رسول خدا(ص): «ثلاثه من الذنوب تعجلعقوبتها و لا توخر الى الاخره: عقوق الوالدين، والبغى على الناس و كفر الاحسان».
سه گناه است كه در كيفر آن [در دنيا] شتاب شود و به روز قيامت نيفتد: نافرمانى و آزردن پدر و مادر، ستم بر مردم و كفران احسان و نيكى
امالى شيخ طوسى: ج2، ص13.
امام على عليه السلام:
«من استبد برايه هلك و من شاور الرجال شاركها في عقولها» .
هر كس كه پاى بند راى خود شد به هلاكت رسد و هر كه با ديگران مشورت كرد شريك عقل آنان شود.
نهج البلاغه، حكمت 161.
شيخ صدوق (ره) از حضرت صادق (ع) روايت كرده كه فرمودند:
هر كه بخواهد كه حق تعالى بر او آسان كند سكرات مرگ را، پس بايد صله ارحام و خويشان خود كند و به پدر و مادر خود نيكى و احسان نمايد، پس هرگاه چنين كند خداوند بر او آسان كند دشواريهاى مرگ را، و هرگز در حيات، فقر به او نرسد.
(بحار، ج74، ص66)
امام صادق (ع) فرمود: در نيكى رساندن به برادران خود، با يكديگر مسابقه گذاريد و اهل نيكى باشيد، زيرا بهشت داراى درى استبه نام معروف [نيكى و احسان] و جز كسى كه در زندگى دنيا نيكى كرده، داخل آن نشود.
(اصول كافى، باب قضاء حاجة المؤمن، ح10)
يكي از ياران امام صادق (ع) ميگويد: يک روز به خدمت امام رسيدم و آن بزرگوار را متغير و دگرگون مشاهده کردم. علت را پرسيدم. فرمود «من اهل منزل را از رفتن به بام خانه نهي کرده بودم. کنيزي به بالاي بام رفته بود، در حاليکه کودک مرا در آغوش گرفت. مرا که ديد، ترسان شد؛ کودک از دستش افتاد و از دنيا رفت. ناراحتي من به خاطر از دنيا رفتن کودکم نيست، بلکه ناراحتي من به خاطر اين است که آن کنيز از من ترسان شد.» امام (ع) آن کنيز را در راه خدا آزاد کرد».
ستارگان درخشان، ج 8، ص 67.
امام صادق (ع) فرمود: در گرفتارى برادر [دينى] خود اظهار شادى و شماتت مكن تا [در نتيجه عمل بد تو] خداوند به او ترحم كند و آن گرفتارى را به سوى تو بگرداند. و فرمود: هر كس به مصيبتى كه به برادر [دينىاش] رسيده شادكام شود، از دنيا نرود تا خودش گرفتار شود.
(اصول كافى، باب الشماته، ح1)
«اي كساني كه ايمان آوردهايد بسياري از دانشمندان و راهبان، اموال مردم را به باطل ميخورند و مردم را از راه خدا باز ميدارند. آن كسان كه زر و سيم را ذخيره ميكنند و آن را در راه خدا انفاق نميكنند، پس آنها را به عذابي دردناك بشارت ده.»1
رسول گرامي اسلام (ص) بعد از نزول اين آيه با تمام وجود و احساس خود ميفرمايد «مرگ بر طلا و نقره» ياران رسول خدا (ص) گفتند: يا رسولالله، پس چه چيزي ذخيره كنيم؟
فرمود «دلي كه به ياد خدا آرامش يابد، زباني كه شكر خدا را گويد و همسري كه صالحه باشد.»
بلي پول و ماديات حلال در جاي خود ضرورت دارد اما…
سخن صائب تبريزي است:
نه زر و سيم و نه لعل و گهر خواهد ماند
در بساط تو همين گرد سفر خواهد ماند
همه در حال دويدن هستيم. در اين ميان عدهاي در يك نوع مسابقه دو شركت كردهاند كه مورد غضب و قهر آفريدگار توانا هستند، داور اين مسابقه، خداي يگانه است و به برندة اين مسابقه آتش دوزخ وعده داده شده است.
اين مسابقه، گرانفروشي است…
متأسفانه در امر ازدواج نيز، گاهي وضعي بهتر از اين نداريم، هم مشكلات مالي خودنمايي ميكند و هم مشكلات ديگر. در مورد انتخاب همسر، مثلاً دختر خانم ـ پناه بر خدا ـ با كالاي تجاري، عوضي گرفته ميشود؛ مهريه بيشتر دليل مرغوبيت و شأن و منزلت او به حساب ميآيد! و خودنمايي خانوادة داماد، دليل تشخص آنها.
چرا از تعليمات زيبا و سعادتبخش اسلام عزيزمان فاصله گرفتهايم؟
1. توبه، 34.
نشریه خانه خوبان - ش15
رسول خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود:
لو يعلم العبد ما فى رمضان لود ان يكون رمضان السنة؛
اگر بنده «خدا» مىدانست كه در ماه رمضان چيست [چه بركتى وجود دارد] دوست مىداشت كه تمام سال، رمضان باشد.
(بحار الانوار، ج 93، ص 346)
امام رضا (عليه السلام) فرمود:
من قرا فى شهر رمضان اية من كتاب الله كان كمن ختم القران فى غيره من الشهور؛
هر كس ماه رمضان يك آيه از كتاب خدا را قرائت كند مثل اينست كه درماههاى ديگر تمام قرآن را بخواند.
(بحار الانوار ج 93، ص 346)
يکي از ياران امام صادق(ع) ميگويد: روزي خدمت امام بودم. چون شب فرا رسيد، از حضرت اجازه مرخصي خواستم و به خانه برگشتم. مادرم نيز به همراه من بود. ميان من و او گفتوگويي شد و من بر او درشتي کردم. بامدادان پس از نماز صبح خدمت امام صادق(ع) شرفياب شدم. وقتي وارد محضرش شدم، حضرت ابتدا شروع به سخن کرد و فرمود «با مادرت چه کار داشتي که ديشب آنچنان با او درشتي کردي. آيا نميداني که وجود تو از اوست و آغوش او محل پرورش توست؟» عرض کردم: آري. آن حضرت فرمود: پس هرگز بر او درشتي مکن.
بحارالانوار، ج 47، ص 72